________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. न्य विषे दाता थइने श्रीजिनधर्म पाम्या पनी अदाता थश्श मां. एथकी अंत रायकर्म बंधाय तथा श्रीजिनधर्मनी अपनाजना एटले निंदानो संनव थाय. तेवार पड़ी कहेलुं जे मिथ्यात्व ते सर्व प्रकारें बांझq.
तथा दर्शनशुद्धि प्रकरणें कह्यु ॥ यतः ॥ विहं लोश्य मिल्छ, देवग यं गुरुगयं मुणेयत्वं ॥ लोउत्तरंपि सुविहं, देवगयं गुरुगयं मुणेयवं ॥ १ ॥ देवगत अने गुरुगत, ए बे प्रकारनुं लौकिक. मिथ्यात्व ले. तथा लोकोत्तर मि थ्यात्व पण एम वे प्रकार जे. ए चार प्रकारना मिथ्यात्वने त्रिविध त्रिविधं जे वऊँ, तेनुं निष्कलंक समकेत होय.
हवे ए मिथ्यात्वना पांच नेद कहे जेः-तिहां जे पाखंमी पोतपोताना शास्त्रने विपे गुंथाणा ने ते पोतपोताना धर्मने साचो मानता परना पढ़ने तिरस्कार करवा माह्या , तेने आनियहिक मिथ्यात्व कहीयें.
२ सामान्यजनने मनें सर्व देव, सर्व गुरु तथा सर्व धर्म सत्य , माटे सर्वने आराधवा पण कोश्ने निंदवा नहीं ते अनानियहिक मिथ्यात्व.
३ जे यथार्थपणे वस्तु तत्त्वने जाणे , पण गोष्ठामा हिलनी परें कोई क कदाग्रहने आरोपणे करी बुद्धि विपर्यास पामे, ते यानिनिवेशिक मिथ्यात्व. ___४ जे देव गुरु धर्मनेविपे आ सारं के या सारं ? इत्यादिक संशयमां रहे, ते चोयुं सांशयिक मिथ्यात्व जाणवू.
५ विचार रहित एवा एकेडियादिक जीवने जे विशेषे झानरहित , तेने मिथ्यात्व जाणवामां आवतुं नथी ते अनाजोगिक मिथ्यात्व. एम सर्व प्रकारे करीने मिथ्यात्वनो परिहार करवो तेवारे समकेत, चार सद्दहणादि क सडशन नेदे करीने निर्मल थाय ते सडशठ बोलनो विस्तारें अर्थ एज पुस्तकना त्रीजा नागमां दर्शनसित्तरी ग्रंथमां बाप्यो जे तेथी जाणवो.
इति तपागबनायक श्रीसोमसुंदरसूरि तनिष्य श्रीनुवनसुंदरसूरि तनि ष्य उपाध्याय श्रीरत्नशेखरगणियें करेली अर्थदीपिका एवे नामें अपरनाम श्रामप्रतिक्रमणसूत्रवृत्ति, तेने विपे प्रथम समकेतनो अधिकार समाप्त थयो ?
हवे चारित्रना अतिचार प्रतिक्रमवाने श्वतो थको प्रथम
सामान्यपणे पारंनने निंदवा माटे गाथा कहे . बक्काय समारंने, पयणे य पयावणे य जे दोसा ॥ अतहा य परहा, जनयहा चेव तं निंदे ॥७॥