________________
७४
जैनकथा रत्नकोप नाग चोयो. शोना गुणना हेतु जे. शास्त्रमा पण का ने, के ॥ मलमश्लपंक मश्ला, धूनी मश्ला न ते नरा मश्ला ॥ जे पावपंक मश्ला, ते मश्ला जीवलोगंमि ॥१॥ नावार्थः-मेलें करी मलिन, कादवें करी मलिन, रजें करी मलिन जे होय ते पुरुषने मलिन न कहियें परंतु जे पापरूप कर्दमें करी मलिन होय ते जीवो, लोकने विषे मलिन जाणवा. ___ तथा लौकिक शास्त्रमा पण कह्यु बे ॥ यतः ॥ शुचि नूमिगतं तोयं, शु चिर्नारी पतिव्रता ॥ शुचिर्धर्मपरो राजा, ब्रह्मचारी सदा शुचिः ॥ १ ॥ स्नानमुहर्तनान्यंगं, नखकेशादिस क्रियां ॥ गंध माल्यं च तांबूलं, प्रदीपं तु मुनिस्त्यजेत् ॥ २ ॥ सत्यशौचं तपःशौचं, शौचमिन्श्यिनिग्रहः ॥ सर्व नूतदया शौचं, जलशोचं च पंचमं ॥ ३ ॥ स्मृतिरपि ॥ ब्रह्मचर्य स्थितोनैव, मन्नमद्यादिनिंदितं ॥ दन्तधावनगीतादि, ब्रह्मचारी विवर्जयेत् ॥॥ मनुस्मृता वपि पंचमाध्याये ॥ दात्या शुध्यति विज्ञांसो, दानेनाकार्यकारिणः ॥ पापिनश्चतु जापेन, तपसा वेदवित्तमाः॥ ५ ॥ अभिर्गात्राणि शुधति, म नःसत्येन शुक्ष्यति ॥ विद्यातपोन्यां नूतात्मा, बुद्धिानेन शुक्ष्यति ॥ ६॥ नित्यं शुमः कारुहस्तः, पएवं राज प्रसारितं ॥ ब्रह्मचारिगतं नैन्यं, नित्यं शु
मिति स्थितिः॥ ७॥ नावार्थः- नूमिने विपे रहेलु पाणी पवित्र, पति व्रतास्त्री पवित्र, धर्मवंतराजा पवित्र, ब्रह्मचारी सर्वदा पवित्र ॥१॥ स्नान, उवटण, तैलमर्दन, नखकेशनी शोना, सुंगधिवस्तु, पुष्पमाला, तांबू लादिक, एटला बानां ब्रह्मचारी त्यागे ॥ ५ ॥ प्रथम सत्य ते पवित्र, बी जुं तप ते पवित्र, त्रीजुं इंडियनुं जीतq ते पवित्र, चोथु सर्वजीवने विपे दया राखवी ते पवित्र,अने पांचमुं पापीयें करी शौच ते पवित्रपणुं जागवू ॥३॥ तथा याज्ञवल्क्यस्मृतिने विषे कयुं बेः ब्रह्मचर्यमा रह्यो थको जीव अनिंद्य जोजन करे, एकवार जमे बीजी वार न जमे, घणुं अन्न न जभे, दातण न करे, गीतगान न सांजले, एटली वस्तु ब्रह्मचारी वऊँ ॥३॥ तथा मनुस्मृ. तिने पांचमे अध्यायें कह्यु डे के, पंमित दमायें शुक्ष थाय, हीणाकार्यनो करनार दानें शुद्ध थाय, पाप कयुं होय ते जाप करवे करी शुरू थाय, वेद तत्त्वना जाण तपस्यायें करी शुद्ध थाय ॥५॥ शरीर, पाणीथी शुद्ध थाय, सत्यवचन बोलवे, मन शुद्ध थाय, विद्या तथा तपें करी पंचनूत आत्मा शुभ थाय, अने बुद्धि, ज्ञानें करी शुरु थाय ॥६॥ कारिगरनो हाथ नित्य