Jain Katha Ratna Kosh Part 04

SR No.: 010249
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 477
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 63 MB

Page 87

अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सदित. ७५ शुक्ष थाय, किरियाणे मांमधु हाट सर्वदा शुभ , ब्रह्मचारीने हाथे गये ली निदा नित्य शुम जे. एवी शास्त्रमा स्थिति ॥ ७ ॥ ___ माटे शौचपणुं ते लोकने विषे जेहवो निर्वाह थाय, तेहज व्यवहारें जाणवू. पण बीजो प्रकार समजवो नहीं. जेमाटे बालक, स्त्री, गोप्रमुख, मलिन, धोयुं समायुं कोरुं वस्त्र आदें देश पटकूलवस्त्र, कर्वत, चर्मनी कुम ली, चरणत्राण, नसें बांध्युं सूपडं, शस्त्रनो कोष, ते मीयान, हस्तिदंत, र जकरणी, चामर, कांबलादिकनुं ग्रह, कस्तूरी, जबादी, पोश्सडो, गोरुचं दन, नख, धूप, अशुचिने स्थानकें हि पामे एवा केतकीनां पत्रादिक, सोपारी, सेलरा, खजूर, गोल प्रमुख, जूदा जूदा स्थानकना स्मशानने विषे मृतकना मलमूत्रादिकें नल्युं एवं नदी प्रमुख, पाणी, स्तनपानादिक, ए सर्वने विपे पवित्रपणानोज व्यवहार . ___ मनुस्मृतिने विपे कमु डे के अशुभ एवो वायस शेरीना कादवें करी स्प शित थको शुभ थाय . वली पाकेली इंट, चिता, ए सघलां पवनें करी स्पर्श करयां थकां शुद्ध थाय .तथा माखी, विछाननी बाया, गाय, अश्व, सू यनां किरण, नृमिनुं रज, वायु,अमि,एटलावानानो जे स्पर्श ते पण पवित्र जा पवो. तथा मितादराने विषे कह्यु के, चंयने सूर्यना किरणथी तथा वा युथी मार्ग शुद्ध थाय, दाढीमूबना केश, मुखमा रहेला दांत पण पवित्र जाण वा. एमाटें विवेकीने तेमज माह्याने जुगुप्सा सर्वथा बमवी. इहां कथा कहे जे. _ विवाहने कारणे कोई व्यवहारियानी बेटीयें सर्व अंगें विनूषित थकां सा धुने प्रतिलान्या,तेवारें साधुना अंगना मेलनो पुगंध देखीने ते विचारती हवी जे रूडो जैनधर्म निरवद्य ,पण फासु पाणी मुनिने जो स्नान कराव्युं होय तो तेमां श्यो दोष ने ? इत्यादिक गंडा करी, ते पापने आलोया विनाम रण पामीने राजगृही नगरीयें गणिकाने पेटे पुत्री थर, ते गर्नमां बते मा ताने घणुं दुःख थयुं, माताना मनने विषे अरति उपनी. पनी पुत्रीनो जन्म थया नंतर मातायें नकरडे नारवी दीधी, तेनो अति दुर्गध जोड्ने श्रेणिक राजायें ते दुर्गधबालिकाना दुर्गधनुं कारण श्रीवीरने वांदीने पूज्युं. तेवारें श्रीवीरें पूर्वनव कहीने राजा श्रेणिकने कयुं के, सुपात्रदानना माहात्म्ये ए तारी नार्या थशे. क्रीडा करतां तारा वांसा उपर चढशे. एवी ए वनन स्त्री थशे. तेथी तुं जाणजे के, ए उन्धानो उर्गध एक मुहूर्त. पड़ी गयो,