________________
जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. देवीयो आवी अने बेतु देवीय मांदोमांहे ईर्ष्या पाणी तेथी तेमां एके पण ते ब्राह्मणने काढ्यो नही, तेथी ते पाणीमां मुबी मूवो. माटे नवनवा धर्म उपर वांबा न करवी.ए बीजो अतिचार.
हवे त्रीजो वितिगिजा नामा अतिचार कहे . तपस्या करवी, तडके बेसवू,महाकष्ट करवू, इत्यादिक धर्मकार्यने विषे जे फलनो संदेह करवो,म नमां एवं जाणे जे आ धर्मकार्य करुं बुं, एनुं फल बागल थाशे के नहीं थाय ? ते विनिगिला, ते एक सफल अने बीजी निःफल ए वे देखाय जे. जेम कृषिकरनारने सफल अने निष्फलता देखाय ने ?
तिहां एवं चिंतवे के श्रीजिनधर्मने विपे महोटा कष्टक्रिया अनुष्ठानादि क क्वेश , वेलुना कवलनी पेरें स्वाद रहित , वली ते धर्म आगल फ ल थापशे के नहि आपे ? चली ते मूर्ख एवं विचारे के साधुधर्म तथा श्रावकधर्मने नली रीतें आराधन करीने महोटा तपस्वीयो जे अंत अव स्थायें अनशन करी पंमित मरणें अंतसमये संकेत करीने कालधर्म पाम्या ते जो देवता थया होय तो इहां आवी आपणने पोतापणुं केम देवाड ता नथी? जे अमें धर्मने प्रजावे देवरूपें थया यें ? माटे तपस्या करवी, ते क्लेशमात्रज फल पामे. एवी संनावना करीयें बैयें. एवीरीतना विकल्पो ते मूर्ख कस्या करे, पण ते तत्त्वप्रत्ये जाणे नहिं. जे जलीरीतें धर्मना आ राधक जीव परनवें देवता थाय. ते तिहां विमानमां देवांगनादिक अने दिव्यमहर्दिकना तानें करी पूर्वनव संबंधना जे संबंधी होय. तेने क्यारे पण संनारे नहिं. कदापि स्मरण पण करे जे हमणांज ढुं महारा पूर्वनव ना संबंधीयोने जइ मझुं अने तेमने महारुं देवपणुं देखाडं! एवं चिंतव तो थको पण देवतासंबंधि जोगनी दिने विपे आसक्तपणे घणो काल व्यतीत थ जाय, तेटलामां तो पूर्वनव संबंधिया मनुष्यना आनखां पण पूर्ण थइ जाय, माटें एवी अडचणथी कोण आवीने पोतापणुं देखाडे ? तथा क्यां एक देवता प्रगट थक्ने पोतापणुं देखाडे पण जे. अने देव सं बंधि नोगनी झदि पण पूरे . तिहां अत्यंत स्नेहादिकें खेचाणो थको
आवे , जेम गोनशेतनो जीव देवता थयो हतो, तेणें पोताना पुत्र शा लिनश्ने इहित पूर्ण कत्युं. तथा संग्रहणीकार कहे जे के देवता प्रेममां, तथा विषयमा संसक्त , अने करवा योग्य कार्य संपूर्ण जेणे करुयां ले ते