________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सदित. ४१ हवे एक दिवसें जयकुमार महा आमंबर संघातें अश्वक्रीडायें निकल्यो. चदुटा वचे आव्यो, तेने जो कोक स्त्री सखीने पूबवा लागी के,या कुंवर क्यांनो रहेनार ? कोण ? अने क्यां जाय ? तेवारे ते सखी ढोल जेवा गाढे शब्द तेने केहेती हवी के हे सखी ! था समे तो तें आश्चर्य उपजाव्युं ? कारण के ए तो आपणा राजानो जमा अश्वक्रीडायें जाय जे, तेने पण तुं जाणती नथी? एबुं लङाकारी वचन जयकुमार सांजली ने बामण दूमयो थ खेद धरतो थको एम विचारतो हवो, जे मानी पुरुषने ससराने घेर रहेवू न घटे केम के शास्त्रमा एम कयुं ॥ उत्त माः स्वगुणैःरख्याता, मध्यमास्तुपितुर्गुणैः ॥ अधमामातुलैः ख्याता, श्वसुरै रधमाधमाः॥१॥ अर्थः-उत्तम पुरुप पोताने गुणे जाणीतो थाय, अ ने मध्यम पिताने नामें उलखाय, तथा अधम पुरुष मोसालने नामें उन खाय अने ससराने नामें जे उत्सवाय तेतो अधमाधम जाणवो.
पड़ी जेवो उत्साह सहित अश्वक्रीडायें जतो हतो, तेवो उत्साह रहित थयो. तदनंतर परिवार संघातें पालो पोताने घेर आव्यो. चित्तमा एम चिंत वतो हवो जे, सर्वथा मारे शहां रहेवू घटतुं नथी,अने वली जयपुरीये पण जq घटतुं नथी, शा माटें? के ते तो महोटा राज्यमां जोडाणो में अने में राज्यनी उपार्जना करी नथी माटें जेम ग्रह सूर्यसाथै मले शोना न पामे, तेम महारुं पण जाणवू. तेथी महोटुं राज्य उपार्जी जो नाइ पासें जावं, तो माझं महत्त्व कहेवाय ! ते महारा वशथकी राज्य पाम्यो , पण गुणें महोटो डे माटें कदाचित् ढुं राज्य रहितयको जावं, तो मारो अनादर करे, वली हूं सामान्य बुं माटें में निशाने घा पण देवाय नहीं. एवं विचारीने राज्य पामवानो मंत्र संचारतो हवो,पण प्रमादना वशथकी मंत्र न सांजस्यो, पद पदमां चूक पडवा लागी, प्रमादथकी विस्मरण थयो त्यारे जयकुमार खे द धरतो हवो के हा ! में प्रमादना वशथकी ए गुं कर्तुं ? वांडित राज्यनो
आपनार एवो महा मंत्र विसास्यो ? अहो धिक्कार ने मने, के जे में प्रमा दमदें, अंध थश्ने एवी दिव्य वस्तु खोइ! हवे विजय,नाइ पासें जवाविना अन्य स्थलें मंत्रनी प्राप्ति नहिं थाय ! एम चिंतवी ते जयकुमार आकाश मार्गे उतावलो मणिने प्रनावें कामपुर नगरें, जेम मेघ समुपासें जाय, तेम जयकुमार नाश्नी परीक्षाने अथै गयो. अष्टांग मिमित्तियो थश्ने जा