________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सदित. ४१३ जेम मोर वर्षादनी वाट जूवे तेवीरीते ते पोताना मित्र गुणधरना था गमनने जोतो हवो.
हवे गुणधर पण अनुक्रमे देशांतरें व्यापार करतो पिताने नाग्य घणी लक्ष्मी उपार्जिने चिंतववा लाग्यो के महारुं महोटुं जाग्य जे जूठ अक स्मात् लक्ष्मीनी उपार्जना थइ एम हृदयमांहे अत्यंय गर्व धरतो थको जे तुन होय ते अल्पकार्यमांहे पण गर्व करे. यतः॥ एगण वीहाणा, दरस्स जह दोविवाह बुडाहनो ॥ तहय मुणिय परमबा, थवेण वित्तणाहुँति ॥१॥ एम ते गुणधर कांक लान मलवाथी संतुष्ट थयो अने हजी घ | व्य कमाववानो लोन ने तेथकी असंतुष्ट थयो एम लानथकी लोन नी वृद्धि थइ तेथी घणा व्यापार करवा मांमधा वसुद्धिने अर्थे अर्थात् कि रणनीदिने अर्थे जेम सूर्य अन्यदिशायें जाय तेम गुणधर पण धनदिने अर्थे तिहाथकी अन्यदेशे गयो. तिहां पण घणा व्यापार करवाथी घणो लान पाम्यो. प्रायः वाणिज्यकलामांहे निपुण होय ते धनउपार्जवाने सा वधान होय तेवारे ते महोटा गर्व सहित हर्षधरतो अनेक मनोरथनी क ल्पना करतो तिहाथी करियाणां नरीने पोताना नगरजणी चालतो हवो ते जेवारे मार्गमा जाणियें अनर्थनी पदवीज होयनी एवी अटवीमां याव्यो. तेवारे जाणीयें गुणधरने मलवाज याव्यो होयनी तेम तिहां प्रलयना अ मिनी पेरे शीघ्रताथी दावानल अत्यंत प्रज्वलित होतो हवो तेना नय थकी हाहाकार करवामांहे लोक सर्व तत्पर थका महोटे कप्टेंकरीने सेव को नाता तेनी साथे जीव लश्ने गुणधर पण नासतो हवो, शकट पनादि क करियाणां प्रमुख सर्व जोता जोतांमां शीघ्रपणे जस्म रूप होतां हवां जेम क्रोधना नदयथकी तप जस्म थाय तेम नस्म थयां.
तेवारें चाकर प्रमुख पण तेने निनांग्य निईव्य दरिडी जाणीने मी गया. पड़ी ते गुणधर अतिशय खेद धरतो वनचरनी पेठे शून्यचित्त ययो थको शून्यवनमां फरतां फरतां कुधातृपायें पीडित थको ते अटवी उलंघ तो एक सनिवेश पाम्यों तिहां प्रकृतियें दयावंत एवो एक योगी तेणे दी मे ते फुःख अने आर्तिथी पीडित एवा गुणधरने देखवाथी योगीने पण करु या उपनी तेथी ते पोताने स्थानकें तेडीगयो तिहां तेने अशनादिक करावी पोताना तेने दीकरानी पेठे पोपतो हवो पढ़ी जे पर्वतने विपे नानाप्रकारनी