________________
४१४ जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. औषधीन डे त्यां तेडीज पर्वतनी नीचें उनो राखीने अनेक औषधी दे खाडीने एम कहेतो हवो के हे गुणधर ! आ औषधीनो समूह देखीने तुं मुंफाशमां, पण मात्र एकज या महोटी औषधी तने देखाडं बुं तेने नि शानी सहित उलखी ले 'अजाना यूथनी पेरे मुग्धबुझिनो धरनार एवो तुं बाजे कालिचौदशने दिने रविवारनी अरात्रिये जेम गुरु प्रसन्न थ बात्र ने विद्या आपे तेम ए औषधी हुँ तुजने आपुं ते तुं ग्रहण करजे एम योगिये कह्याथी पण रीज पाम्यो एवो ते भ्रमरहितपणे ते औषधीने एं धाणादिकेंकरी ध्यानमा राखतो हवो. पनी वेदु तिहाथी पाला पोताने स्थानकें आव्या रात्रिना वे पहोर अतिक्रमे थके ते योगिराज विघ्नने बंध करवाना कारणनूत एवी जे गुणधरनी शिखा तेने बंध करीने पर्वतपासे यावी कहेवा लाग्यो के या औषधी बलती दीवानी शिखा सरखी ले तेने तुं महारा साहसथी साहसिक थक्ने दृढपणे पर्वतनी शिखर उपर चडीज मणा हाथनी एकमुतीमां पकडी माबा हाथमां शस्त्र लइ थडमूलथीले दीने जकडबंध करी मुठीमा राखजे पण मुती उघाडीशमां औषधी लग्ने सत्वसहित पाडो वलजे पण पवाडे पुंठ फेरी जोशमां पालथी नयंक र अतिशय बिहामणा शब्द काने पडे तेने सांजलीने पण निर्नय यका हलवें हलवें तुं पर्वतथी तो उतरजे. ए औपधी साना सिदिनी ने जेम रसकू पिकाना.रसथकी सोनुं नीपजे तेम एनाथकी पण सोनुं नीपजशे. तेथ। जेम शीतल वृदनी बायाथी ताप जाय तेम ताहाँ दारिद्र्य जाशे.
एवी योगिनी तत्व वाणी सांजलीने पर्वत उपर ज जे योगियें कही ते औपधीने विधिसहित खेतो हवो. ते औषधी लेतां गुणधरनुं चित्त हर वाने जयंकर महारौ शब्द थता हवा, नूत प्रेत पिशाचादि अट्टाहास्य करता अनेक रादस प्रगट थया. चारे बाजु अतिशय बिहामणा नैरवना शब्द थता हवा पण जेम साधु परिसह सहेवाने अमग रहे तेम गुणधर पण अमगथको सर्व उपवने उलंघतो अनेक मनोरथनी माला सहित औषधी लश्ने पालो वव्यो ते जेम साधु व्यथी अने नावथी नवस्थिति ना विषम मार्गने उलंघे तेम गुणधर पण इव्यथी अने नावथी बे प्रकारे पर्वतना विषममार्गने नगरनी नूमिनीपेरे सुखेंकरी उलंघतो थको चाले ने तेटले कोइ उष्टदेवें पर्वतना शिखरथकी खसाडेती एवी पाषाणशिला ते अक