________________
३एG जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. नुं पुण्यकर्म श्रीजिने जांख्युं ले. ए व्रतनुं आराधन करवानेमाटे श्राव के निरंतर प्राशुक एषणीय याहार साधुने बापवो. हवे ए व्रतना अतिचार निंदवाने अर्थ मूलसूत्रनी गाथा कहे .
मचित्ते निरिकवणे, पिहिणे ववएस मवरे चेव ॥
कालाकम्मदाणे, चन्ने सिकावए निंदे ॥३॥ अर्थः-१ साधुने न आपवानी बुधियें अथवा अनानपयोगें सहसात् कारादिकेंकरीने सचित्त माटी पाणीनो घडो अनाजना ढगला प्रमुखनी उपर अशनादिक मूके ते प्रथम सचित्तनिदेपण नामा अतिचार.
२ तेमज देवा योग्य प्रागुक अन्नने सचित्त वस्तुयेंकरी ढांके ते बीजो सचित्त पिहिणे एटने सचित्तपिधान नामा अतिचार.
३ अणदेवानी बुधियें पोतानी वस्तु होय तेने पारकी कहे के या म हारी नथी अने देवानी बुध्येि जो पारकी वस्तु होय तोपण पोतानी क हे अथवा बती वस्तु घरमां होय तेवारें एम जाणे जे ए साधु मागशे तो आपवी पडशे तेमाटे आगलथीज एम कही मूके के पातो पारकी वस्तु डे एटले ते वस्तु साधु मागेज नही. अथवा ते मुनि कोइ वस्तु देखीने दातारनी पासें तेनी याचना करे तेवारे ते दातार कहे के आतो अमुक फलाणानी वस्तु ले माटे तेनी पासेंथी तमे याचो एम अवज्ञा करीने पर 'पासेथी देवरावे अथवा ते वस्तुनो धणी जीवतो होय वामरण पामेलो हो य तेवारे एम विचारे जे ए वस्तु ढुं साधुने आपुं तेनुं पुण्य ते धणीने था- एम परनो उद्देश करीने आपे ते परव्यपदेश नामें त्रीजो अतिचार.
४ मत्सर ते कोपसहित आपे एटले जेवारे मुनि आवीने याचना करे तेवारें बती घरमां वस्तु होय तोपण आपे नही अथवा आपे तो पण कोप करी आपे हीणी वस्तु होय ते आपे अहंकारेकरी आपे अथवा मत्सर ते पारकी उन्नति देखीने विमन थाय पारकी संपदा देखी शके न ही एटले कोक निर्धन पुरुष मुनिने दान देतो होय ते देखीने पोते वि चारे जे गुं एथी हुँ हीणो बुं,ए गुं आपशे; हुँ ए करतां पण अधिक आपुं; एम मत्सरथी दान देवं ते चोयो मत्सरनामे अतिचार.
५ पांचमो साधुने गोचरीनो वखत वीतीगया पली विचारे जे हवे कां