________________
जैनकथा रनकोष नाग चोयो. ॥श्लोक॥ नित्यानंदपदप्रयाणसरणी श्रेयोविनिःसारिणी, संसारार्णवतार गैकतरणी विश्वदिविस्तारिणी। पुण्यांकरजरप्ररोहधरणी व्यामोह संहारिणी, प्रीत्यै कस्य न ते खिलार्तिहरणी मूर्तिमनोहारिणी ॥१॥अर्थः-निरंतर आनं दपदनाप्रयाणना रस्तासमान, कल्याणने विशेपें करी उत्पन्न करनारी, संसार समुश्तारवामां नावसमान,विश्वनी शदिने विस्तार करनारी,पुण्यरूप अंकूर जरना प्रकट करवानी पृथ्वी,व्यामोहने संहार करनारी,अखिलभार्तिने नाश करनारी,मनोहर,एवीअरिहंतनगवाननी जेमूर्ति,तेकोनेप्रीतिनेमाटेनथाय?
ए रीतें स्तुति करी आगल प्रयाण कयु. दूर गया थकां थाका, एवामां एक वड याव्यो, ते वड हेग्ल विश्राम कस्यो. त्यां रूडी जगा जो पथारी करी, वेदु जणा सूता. एवामां विजयकुमारने निश आवी ने जयकुमार जागे . एवा अवसरनेविपे ते वड नणर यद अने यदिणी रहेतां हता. तेमांथी यक्षिणी यदने कहेवा लागी के हे प्राणनाथ ! आज आपणे
आंगणे प्रादुणा उतस्या , ते उत्तम बे, एमनी घणी नक्ति युक्तिथी करवी घटे . प्रादुणो सर्वने सर्वथा प्रकारे पूजनीय होय. आपणा आज पूर्वनव ना पुण्यनो उदय थयो, त्यारें त्रण जगतमाही जेनी ख्याति , एवा राज कुंवरो आव्या . माटें केम नक्ति करता नथी ? ते सांजलीने यद, यदि णीप्रत्ये रूडी वाणीयें करीने कहे जे के तें रुडुं कर्तुं ? आपणी पासें अमू व्य त्रण दिव्य वस्तुंबे,ते आपीने आप्रादुणानी नक्ति करीयें. एक तो महा मंत्र नित्यप्रत्ये सूत्रमा सात वार जणवो,एम सात दिवस लगण मन,वचन, कायानी शुद्धियें करी गुणे,तो ए मंत्रना प्रनावथी सातमे दिवसें महा राज्य दिनो अधिकारी थाय. बीजो मणि ने तेनो महिमा कहे . एना प्रनाव थी जे वांडे, तेवु रूप थाय, आकाशमार्गे चाल्यो जाय अने वत्ती सर्व जातिनां विष टले,तथा चिंतित दिपमाडे अने वांडित नोजनादिक सर्व आपे. ए मणिनी प्रार्थना करवाथी एटली वस्तु पामे. त्रीजी एक महोटी म हा औषधि ले तेनो महिमा कहूँ . शस्त्रना जय,अग्निना जय,सर्पना जय, तथा नूतपिशाचादिकना दोपनी हरनारी ए औषधी ने तो हे स्त्री! ए त्रणे दि व्य वस्तु ,ते आपीने ए प्रादुणानी नक्ति करीये. हे प्रिये! ए त्रण जगतमां सार वस्तु जे. एवं संनलावीने जयकुमारने हर्षसहित तेत्रण वस्तु आपतो हवो. जेनु नाग्य त्रजगतने विषे आश्चर्यकारी ने तेने झुंलन डे ? एत्रण