________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ए वस्तु पामीने महा औषधीने माहात्म्य करी निरुपश्व थयो थको निश्चिंत था निर्नयपणे सुखथी सूतो, ते संध्यो. अतुल पुण्यना धणीने क्याथकी जय होय ? हवे पाबली रात चार घडी रही तेने ब्राह्ममुहूर्त कहीये ते वखत ते जाग्यो. जेम बाप दिकराने हेत करे,तेम जयकुमरें विजयकुमरने जगाडीने यदना प्रादुणानक्तिनुं वृत्तांत कयुं. विधिसहित राज्य पामवानो मंत्र ते विजयकुमरने जोय. एवं चिंतिवीने मंत्र यापतो हवो. निष्कपटपणे विज यकुमार ते मंत्र लेंग्ने एम चिंतवतो हवो के महोटो नाइंजयकुमार ने माटे जयकुमारने राज्य होवु जोयें. एम विचारीने जयकुमारने अत्यंत वि नय सहित कहेतो हवो,के हे बंधो ! राज्यने योग्य तमें बो अने ढुं तमारी सेवाने योग्य बुं. रामचंजी आगल लागनी पेठे बुं. राज्यनो धार क तो महोटो नाराज होय, ढुंतो तमारो अनुचर माटे मंत्रजाप करो.
हवे विजयकुमरने राजनी झदि देवा वांबतो एवो जयकुमर हर्षे करी बोल्यो के हे आर्य ! तुंराज्य योग्य नथी अने दुं राज्य योग्य , ए केम घटे ?
आपणे बेदु राज्य योग्य छैयें. एवो न्याय ,माटे आपणे बेदु जण जाप करीयें, जेथी आपण वेदुने राज्य होय. ते वात विजय कुमार अंगीकार करी जयकुमारनीयाज्ञायें विजयकुमार जाप करतो हवो.अने जयकुमार तो मात्र विजयने प्रतीत उपजाववा जाप जपतो हवो. पण हृदयमां मंत्रजप तो नथी. कवि कहे जे के स्नेहनी धीरता जू कहेवी ? विजयकुमार तो महोटा नाश्ना कहेणथी मर्यादा सहित जाप कस्यो. न्हानो होय ते म होटानुं कह्यु करे. एवी सत्थापना करतो थको सात वार मंत्र जप्यो. एम करतां प्रनात काल थयो एटले वेदु जणा चाल्या जायचे, जतां जतां मार्गने विष विजयकुमारने थाकी गयेलो देखीने जयकुमार चिंतववा ला ग्यो जे एवो कोण मूर्ख जे निःकारण कायाने दुःख उपजावे ? वली सुखसामग्री पामे बते चालवाना सुखनो सेवनार थाय ? एम विचारीने ते महामणिने पूजी प्रार्थना करीने विद्याधरनी पेरें आकाश मार्ग स्वे हा चारि गतियें चाल्या. विविधप्रकारनी तीर्थयात्रा करतां पोतानो जन्म कता र्थ मानता हवा. नानाप्रकारनां कौतुको जोता अनुक्रमें बेहु लाइ दूर देशांतरें निकली गया. शुन पुण्यना उदयथकी गुं न संनवे ? एमज ते महा मणि ना प्रनावथकी इडित नोजनादिकने करवे करीने घे ना सर्व स्थानकें