________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. २७ राजा पण पोताना पुत्रना अनिमानपणानो नाव गुं जाणे जे में पुत्रने अपमान दीधुं हतुं ? जेमाडे शास्त्रमा पण कडं बे केः
॥त्रयः स्थानं न मुचंति,काकाः कापुरुपा मृगाः॥ अपमाने त्रयो यांति सिंहाः सत्पुरुषा गजाः॥ अर्थः-अपमान थयाथी त्रण जणा स्थानक न मूके. कागडा, कापुरुष ते मूर्खपुरुपो, अने मृगला. तथा सिंह सत्पुरुप अने हाथी, ए त्रण जणा स्थान सूकी आपे . वली एम विचारता हवा के, कांक अपर मातायें पितानुं चित्त निश्चय फेरव्यु , तेणे करी पितायें था पणो अनादर कस्यो, पण आपणो पिता कांइ एवो ने नहिं. पिता तो सरल डे,कपटरहित ले. परंतु ए उबको तो पितानेज घटे ले. एवं विचारीने सिंहधारें यावीकांक युक्तियें करीअन्योक्तिथी अनुक्रमें त्रण काव्ये करी उतनो लख्यो.
॥ तुजेऽवनेपं सहसें वृथैवं, समं प्रमाणं निखिलानयेऽहम् ॥ गुरूनध स्तादगुरुन्यउच्चान, करोष्यशेषान कुढपत्समांश्च ॥ १॥ रत्नानि रत्नाकर मावमंस्था, महोर्मिनिर्यद्यपि ते बहूनि ॥ हानिस्तवैवेह गुणैस्त्विमानि, ना वीनि नूवननमोलिनांजि ॥२॥ नचैष दोपस्तव किन्तु कस्या, प्यन्यस्य यः दो जकरस्तवापि ॥ गुणोथवाऽयं कथमन्यथास्ति,तेषां गुणैः स्वैर्महिमप्रवृत्तिः॥३॥ अर्थः- हे तुले ! सर्वनुं सर माप दुं करूं टुं, एम अनिमान तुं कर नहिं. कारण के तुं महोटा पदार्थने नीचा करे , अने हलकाने उंचा करे . अने वली ते सारा पदार्थोने कूटपापाणनी समान करे हैं ॥१॥ हे रत्नाकर ! यद्यपि घणां रत्नो होवाथी महोटा एवा तारा तरंगोयें करी अनिमान आणी तुं रत्नोनुं अपमान कर नहिं. जो अजिमान आणीने एम जाणीश जे मारे घणां रत्नो , तो तेमां तारुंज अपमान थाशे, कारण के.ते ताराथी अप मान पामेला रत्नो तो महोटा एवा राजाउना मुकुटमां जश्ने रहेशे ॥ २ ॥ तेमां काहिं तारो दोप नथी. परंतु कोई अन्यकृतदोष जे जे, ते तुने दोन करनारो थयो . नहिं तो गुण जे जे, ते अन्यथा केम थाय ? अने ते रत्नोने तो पोताना गुणोयें करी पोतानी महिमानी प्रवृत्ति थ दे.
एवा त्रण श्लोक सिंहछारें लवी सिंहनी पेठे साहसिक थया थका बे दुजणा बाना सांज समे नगरथकी निकलता हवा. एवे नगर बहार जिहां नित्य मणिना दीवानो प्रकाश ने एवा श्रीशांति नाथना प्रासादने विषे आ वी परमेश्वरने नमी, परमेश्वरनी स्तुति करवा लाग्या.