________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ३५ करीने धर्म आराधननेविषे तृष्णावंत जे ते यथाशक्तियें धर्मर्नु बाराधन करे. त्रिकाल परमेश्वरनी पूजा आदि देश्ने धर्मनां कार्य करे वली महोटा
पणानी अर्थी ने तेथी क्षपणाने लीधे जोपण यथार्थ विधि सचवाय नहीं तोपण पोसह मूके नहीं जेवारें पर्वनो दिवस आवे तेवारें पोतें अग्रे सरी थश्ने घणी स्त्रियोने एकठी करीने तेनी संघाते पोसह करे. पण विक थादि प्रमाकरीने पोसहनी विराधना करें: एम घणा प्रमादेंकरीने धर्म मेलो थयो प्रमाद ते धर्म मलीन थवानुं कारण वे माटे धिःकार ने प्रमादने.
हवे पोषधादिकनेविषे माह्यो एवो सुमति माताने पोषध करवानी या ज्ञा आपे वली सहाय पण करे तेनी अनुमोदना करे. चित्तमाहे हर्षधरे, सर्व प्रकारें अक्षा राखे,तेम तेम माताने अत्यंत उत्साह वधे तेवारें माता पण हर्ष सहित पोपध करे तेने सुमति शीखामण आपे, प्रशंसा करे सुपु उनी ए रीत जे जे मातापिताने प्रशंसा करी धर्मनेविषे जोडवां. __ अने कुमति तो माताने कहे के हे मात ! आ वृक्षावस्थायें पोसह करवो ते पुष्कर ने तेमाटे ए करवाथी गुं? पोषध तो समर्थपणुं होय तोज करवो. वली निश्चिंत होय ते पोसह करे, तहाराथी तो विधि पण सचवा तो नथी, माटे पोषध मूकीने पुत्रनी प्रतिपालना कस्य, पोषध करवाथी पो तें नूखें मरे , अने डोकरांनने पण नूखें मारे जे ? एमां ते तुं शो धर्म करे ? पोता, घर मूकी ज्यां त्यां फरती फरे जे. फोकट कायक्वेश शो करवो! गढपण थयुं माटे घेर बेतां पुत्रादिकनी साचवणी कस्य. एवां कु मतिनां वचन सांजलीने पण ते पोषधने न मूकती हवी. चित्तमां विचारवा लागी के हुँ वडेरी बु माटे जो हुँ मूकीश तो सर्व स्त्रियो मूकी देशे. तेम बतां बीजी मूके तो जलें मूको पण महारे तो मूकवो नथी.
हवे ते मोसीने सुमतिनी नपर दृढ राग थयो भने कुमतिनी उपर दृढ शेष थयो सुमति उपर साधकतानो बंध थयो अने कुमति उपर बाध कतानो बंध थयो. एम ते मोसीयें पोषध तो कया पण महत्वपणुं वां बती तेथी तेणे विधिपूर्वक न कस्या. तेमाटे पोसह विराधवाथी व्यंतरीतुं
आयु बांधी मरीने या उद्यानमां व्यंतरी थइ, जो अतिचाररहित पोसह कसो हत तो वैमानिक देवोनुं वायु बांधत.