________________
३६० जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. तेवो देवा लाग्यो के हे राजन् ! आखी पृथ्वीनो नार उपाडवाने तमारो खंनो समर्थ ने तो महारो नार ते तमारे कोण मात्र ?
एवी धनदनी सुललित वाणी सांजलीने राजा विशेषे तुष्टमान थयोथ को ते धनदने पोताना पुत्रने स्थानकें स्थापतो हवो जेमाटे उचित वचन बोलवू ते सरगुं कोई चिंतामणी रत्न जगतमां नथी. __ अन्यदा ते नगरमां रत्नना व्यापारी रत्न लइने राजसनामां आव्या. ते णे आवीने त्रण रत्न त्रण लोकनां लोचन सरखां देदीप्यमान हतां ते रा जाने देखाड्यां. राजायें माह्या रत्नना परीक्षकाने तेडावीने देखाड्यां ते प रीक्षा करीने कहेवा लाग्या के हे राजन ! या त्रण रत्नमांहे पहेलु रत्न तो अमूलक डे एनुं मूल्यपण थाय नही तेम तेनी कांतिपण नपमारहित एवं ने अने बीजु रत्न जे जे ते एक कोटी सोनैया ने तथा या त्रीजु रत्न जे ने ते अल्पमूल्यवाला ग्रहना तेजना जेवी कांतिवाचं ने एवी परीदा थया पनी ते वरखते राजानी सनामां धनद पण वेठो हतो तेना सहामुं जोइने राजायें पूज्युं धनदें पण त्ररत्न जोड्ने पोतानी चतुराश्थी तेनोसर्व सार राजाने कह्यो के हे राजन ! प्राणीमात्रमा पोताना माहापणन अजिमान सर्वने थाय ले माटे कोथी जो पुरुं न जाणतो होय तो खोटुं पण कहे परंतु जेम रुडो वीतरागनोधर्म पामवो दोहिलो तेममाहापण आवq पण दोहिलं ने अने रत्नोनी परीक्षा करवं। ते तो वली देवताउने पण फुलन डे तो मनुष्यथी केवीरीतें थाय ? मनुष्यनी तो शीखेली विद्या ने तेतो अणुमा त्रज होय तोपण जेम टुं जाणुंडं तेम आपना चरणनी आगल कहीश.
मणि तथा वृदनी परीक्षा गणनामां न आवे. तेनी विविध प्रकारनी प्रना , विविध प्रकारनी जाति ने कांड संख्या नथी तो पण जे जाति उ प्रसिह के तेनां नाम कहूँ . १ पुष्पराग. २ पद्मराग, ३ मरकत, ४ कर्केतन, ५ वज, ६ वैर्य, ७ चंकांत, सूर्यकांत, ए जलकांत, १० नील, ११ महानील, १२ इंश्नील, १३ रागकर, १४ विनवकर, १५ ज्व रहर, १६ रोगहर, १७ शूलहर, १७ विषहर, रए शत्रुहर, २० रुचक, २१ लादिताद, २२ मसारगन, १३ हंसगर्न, २४ विडम, २५ अंक, २६ अंजन, २७ रिष्ट. २७ मुक्ताफल, ए श्रीकांत, ३० शिवकांत, ३१ शिवं कर, ३२ प्रियंकर, ३३ नईकर, ३४ प्रनंकर, ३५ आनंकर, ३६ सागरप्र