________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ३५ए हवे ए व्रतपालवाथी जे फल थाय ते कहे जे-जेम कोश्क प्राणीना शरीरमां सर्व अंगें विष व्याप्युं होय तेने कोश्क मंत्रवादी आवीने मंत्रना प्रयोगेंकरी ते सर्व विषने मंकें आणी मूकीने उतारी नाखे तेम धर्मी पुरुष ए व्रतने प्रनावेंकरी बहु सावद्यव्यापारनो संदेप करे ते करवाथी कर्मबंधनो पण संदेप थाय तेणे करी अनुक्रमें सकलकर्मनो क्ष्य करी मोदें जाय २७
हवे ए देसावगासिकव्रतनेविषे राजाना मारीनुं दृष्टांत कहे :-चक पुरने विषे हरिकेतु राजा राज्य करता हता ते राजा लोकस्थिति जोवाने तथा लोकोनां वचन जाणवा देखवाने अर्थे तथा निंदाप्रशंसा सांजलवा माटे नष्टचर्यायें रात्रिनेविषे नीकलीने धूतारानी पेठे नगरमांहे चोफेर फरे ले, नगरना तमासा सर्व जूवे , प्रायः सर्व राजाउनी ए स्थिति होय .
हवे एकदा रात्रिना समयनेविपे एक ठेकाणे चदुटानी वा हाटशेरि ये घणा लोक एकता मव्या ने तिहां मनोहर घणुंज रूडं नाटक थाय ने ते राजा पण एक स्थानकें गुप्त रह्यो थको जूवे ने एवा अवसरनेविपे धन सारशेठनो पुत्र धनद एवे नामें ते केवो ले के गुण अने कलाना समू हनो नंमार ते धनद पण त्यां नाटक जोवाने अर्थे याव्यो . तेणे रा जाने उनो देखीने विचास्युं के था कोई सामान्य पुरुष ने एम जाणीने रा जाना खंना उपर पोताना हाथनो नार मूकीने नाटक जोवा उनो रह्यो: ते नाटक जेवारें पूरण थयुं तेवारें धन नाटकना करनारने उचित धन यापी अने राजाने पानना बीडामां एक सोनामोर नाखीने ते वीडं आप्यु. सोनामोर जे नाखी बापी ते खंना उपर जार मूकवाना नाडा नि मित्तें नाखी आपी ए उत्तम पुरुषनुं लदण .
राजा पण पोतापणुं गोपववाने अर्थे ते बीडं लश्ने पोताने स्थानकें गयो. अने धनद पण पोताने घेर गयो. प्रनातकालें धनदने न्यायवंत जा णीने राजा तेनी उपर तुष्टमान थयो थको धनदने तेडावी हसीने कहेतो हवो के जेटलो तहारो नार दोय तेटलो जारतुं महारा खंनाने विषे मूकवा समर्थनो.
एवी राजाना मुखनी वाणी सांजलीने धनद पोताना चित्तमांहे चम क्यो पढ़ी जावार्थ विचारीने अवसर जाणीने जेवो राजाने उत्तर देवो घटे