________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ३४५ वात स्वजनने विरु६ होय ते उर्जनने मानवा योग्य होय. जे वस्तु अन्य जनोने निंदवा योग्य होय ते चीज कूतराने नदवा योग्य होय.
एकदा ते धनमित्र चोरी करवा माटे कोकना घरमा पेठो तेवामां जेम आहेडो करनार व्याघ्र जनावरने बांधी पकडी लावे तेम तेने कोटवा ले पकडी बांधीने राजानी पासे आएयो राजायें उत्लख्यो जे ए शेठनो पुत्र के तेवारे शेतने तेडावीने कयुं के आ वध करवा योग्य वे पण तमारो पुत्र जाणीने तमारी दाक्षिण्यताने लीधे हुँ जीवतो मूकुंj पण जो हवे चोरी करशे तो मूकीश नही ॥ यतः॥ स्थानं सर्वस्य दातव्य, मेकवारापराधिनः॥ हितीयपतने दंता, वक्रेणापि विवर्जिताः ॥ नावार्थः-एकवार अपराधिने माफी करी आपवी केमके पहेलीवार दांत पड्या हता ते मोढामां नग्या. पण बीजीवार पडेला दांतने मोटे पण बोडी दीधा नगवा दीधा नथी तेम आ अपराधिने पहेलीवार तमारो पुत्र जाणीने ढुं बोडी मेबुं बु.
ते सांजलीने शेवें कडं हे राजाधिराज ! महाप्रसाद कस्यो. में एने घणी शीखामण दीधी पण ए चोरीथी निवत्यों नही चोरी, व्यसन न मूक्यु तेवारें में एने कह्यु के तुं महारो पुत्र नही अने हुँ तहारो बाप नहीं एम कही जेम खोटा अकरने अलगा करीये तेम में महाराथी अलगो कयो ॥ यतः ॥ उष्टः सुतोऽपि निर्वास्यः, स्वामिना न्यायगामिना ॥ ग्रहपंक्तेर्यहा धीशः, शनिमंते न्यवी विशत् ॥ नावार्थः-न्यायमार्गे चालनार स्वामियें तो. पोतानो सगो पुत्र पण जो पुष्ट थयो होय तो तेने दूर काहाडी मेलवो जेम ग्रहना अधिपति सूर्ये पोताना पुत्र शनिने पण ग्रहनी पंक्तिने बेले नागे राख्यो तेम पिताये नगारा पुत्रने जूदो कहाढवो. ___एवी शेनी वाणी सांजलीने राजायें कह्यं सारं कयुं सारं को, एम कही बहुमान देइने शेठने विसर्जन कस्यो. लोक सदु पोत पोताने कार्य प्रवयु ॥ यतः ॥ आदेयत्वमसंस्तुतेऽपि हि जने विस्तारयत्यंजसा, उत्ता नपि सांत्वयत्यवनिनृत् प्रायोनपायोद्यतान् ॥ तं संवर्गयते त्रिवर्गमिह वाऽ मुत्रापि यस्मानुनं, किं वा तत्र तनोति यत्सुकतिनामौचित्यचिंतामणिः ॥ नावार्थः- राजा दीन माणसनुं पण अनायासें आदर आपवा योग्यप | वधारे ने अर्थात् ते जो सदाचारी होय तो तेना माननो वधारो करी आपे ने अने माणसोने नुकसान करवामां तत्पर एवा कुष्ट लोकोने घj