________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ३०३ थाय कर्मबांधवाना हेतु थाय, एमज गंध, वस्त्र, अशन, आनरणादिकनुं बीजानी पासें वर्णन करवू जेथकी ते सांजलनारने पण तृष्णाना हेतु थाय ए पांच प्रकारनो विषयलक्षण प्रमाद देखाड्यो. ते देखवाथकी तेज जातिना मदिराप्रमुख पांच प्रकारना प्रमादनो परिहार उत्तम जीवें करवो. यदादुः ॥ कुतूहलाजीतनृत्यं नाटकादिनिरीक्षणं ॥ कामशास्त्रप्रसक्तिश्च द्यूत मद्यादिसेवनं ॥१॥ जलक्रीडांदोलनादि विनोदोजंतुयोधनं ॥ रिपोः सुतादिना वैरं ॥ नक्तस्त्रीदेशराटकथा रोगमार्गश्रममुक्त्वा स्वापश्च सकलां निशां ॥ एवमा दिपरिहरेत् प्रमादाचरणं सुधीः॥३॥ विलासहासनिष्ठयूत निकलहष्कथाः ॥ जिनेश्नुवनस्यांत राहारं च चतुर्विधं ॥ ४ ॥ नावार्थः-कौतुकथकी गीत, नृत्य नाटकादिकनुं जोQ कयुं होय, कामशास्त्रनी आसक्तियेंकरी द्यूत म द्यादिक मांसादिकनुं सेवन कयुं ॥ १ ॥ जलक्रीडा करी, हिंचोलें हिंच्या, विनोदे जीव हण्या, शत्रुना पुत्रादिक साथै वेर कयां, नक्तकथा, स्त्रीकथा, देशकथा, राजकथा करी ॥२॥ रोग मार्गनो खेद ते मूकीने घाखी रात्रिय सुइ रहे,ए बादिक प्रमादाचरण ते सघला पंमितजनें परिहरवां ॥ ३ ॥ विलास करवो, हास्य करवू, युंक, निश करवी, कलह करवो, माती वार्ता करवी ए सर्व श्रीजिनेश्वरना प्रासादमांहे वर्जवां अने अशन पान खादिम स्वादिम ए चार प्रकार पण जिनप्रासादमां टालवा॥ ४ ॥
तथा आलसनेलिधे घृतनां तेलनां अने पाणीनां नाजन रूडीरीतें ढांक्यां न होय, रूडो मार्ग मूकीने हरिकायनी उपर चाल्या होय, हरिकायनी उपर हाथनो फरस थयो होय, बतां निरवद्य स्थानक मूकीने हरिकायनी उपरे बेठा तथा उना रह्या तथा नील फूल अने कंथुआदिके आक्रमी ए वी जीवाकुल नूमीकायें वस्त्रादिक मूक्यां एतां पाणी नाख्यां ननां साम ण परतव्यां तथा अयत्नाथी कमाडनी नोगल दीधी होय, विना कारणे फलफूल पांदडां प्रमुख त्रोड्यां होय, खडी माटी गेरु आदिक हाथमां मसली होय, तापणुं कीg होय, गवादिकना महिषीना घातनेअर्थे शस्त्रा दिकनो व्यापार कस्यो होय नितुर वचन तथा कोइने मर्म वचन जाख्यां होय. हास्य निंदादिक कीधां होय, रात्रे दिवसें पण जयणाविना स्नान कघू, केश गुंथ्या, राध्यु, खाधु, खामधु, दव्यु, नूमी खोदवी, माटी प्रमु खनुं मर्दन अर्थात् गार करी, मर्दन करवू, लींपवू, वस्त्र धोवां, पाणी ग