________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. शण रनी चिंता हती जे मोंधी वस्तु दोय ते घणी मेनतें हाथ आवे ते जेवारें राजायें मागी तेवारें राजाने मूकी बीजा कोने देवाय एम विचारी शीघ्र ते कुमरी राजाने परणावी दीधी राजायें तेने पट्टराणी करी थापी जेम इने घेर इंशणी शोने तेम राजाने घेर ते शोनती हवी.
ते राजा पण राणीना पुण्यप्रनावेंकरीने समग्र पृथ्वीनो स्वामी थयो सर्व राजा वी नमीने तेने ग्रास आपता हवा जेम विरतिपणाथी सर्व उष्ट इंडियो वश थाय तेम सर्व राजा लीलामात्रमा शीघ्रपणे वश थया ते राजा पण सर्व सुखी थया जेम श्राकाश फूलें करीने शून्य होय तेम ते स व राजाना देशो मारी मरकी आदिक सात इतिथेकरी शून्य थया तथा ते स्त्रीना महिमाथकी ते राजा चक्रवर्तिनी पेठे एकत्र राज्य जोगवतो हवो.
जेम कपाली महेश्वर थयो, जेम जनार्दन पुरुषोत्तम थयो जेम देवलो कमां रुइ थयो तेम ते राजा एवी उत्तम स्त्रीने पामीने पण जेम नस्यो घट बलकाय नही तेम लगारमात्र अनिमान धारण करतो नथी.
पली राजा राणी बेदु जणे विचायुं जे पूर्व आपणे सुकृत कस्यांबे ते थी आ शदि पाम्यां 3यें अने वली पण सुकृत करीशं तो पागल उत्कृष्टी संपदा पामीलं सुखी थश्गुं एम चिंतवी सर्व इंशीयमध्ये रसेश्यि जीतवी उर्लन ने तेम आपणे एनुं फल पण प्रत्यद अनुनव्यु ले एवं निरधारी राजा राणी वेदुयें सातमा व्रतनी दृढप्रतिज्ञा करी तथा ते राजा अने राणीना वचनथी पूर्वे प्रत्यद फल सांजव्यां ने अने वली सादात् नजरे दीवां वे एवा केटलाएक नगरना लोकोयें पण ते सातमुं व्रत अंगीकार कयुं पड़ी ते राजा राणी रुडी रीतें समकित सहित गृहस्थनो धर्म पाली अखंम रा ज्य जोगवी अंते चारित्र लइ तपस्या करी केवलज्ञान पामी मोहें पहोतां एम सातमुंबत पाले ते प्रधान पुत्रीनी पेठे सुरखी थाय. इति सप्तमव्रत कथा॥
॥ अथाष्टम अनर्थदंम विरमण व्रत प्रारंनः । हवे त्रीखं गुणव्रत कहे जे जेणेकरी प्राणी पुण्यरूप धनने हरवे करीने दंमाय पापकर्मथी विशेषपणे लेपाय तेने अनर्थदंम कहियें. तिहां जे अर्थ प्रयोजने क्षेत्र वास्तु धन धान्य शरीर स्वजन परिवारादिकने अर्थ प्रयोजनें करवू ते अर्थदंम कहेवाय अने तेना अनावें अनर्थदंम कहेवाय,