________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सदित. रए ल्प ने माटें दीक्षा लेवानी आझा बापो, एम कहीने पोते दीदा लीये, इत्यादिक जे माया ते पोताने अने परने हितकारी जाणवी. तथा सम्य कप्रकारे यतिनो आचार ग्रहण कराववाने अर्थे श्रीआयरहितजीयें माया प्रयंजीने पोताना पिताने शुरू साधुपणुं पलाव्युं, रखाव्युं, ते माया पण गुज जाणवी ॥ यतः ॥ अमायेनैव नावेन, माययैव नवेत् क्वचित् ॥ प श्येत् स्वपरयोर्यत्र, सानुबंधहितोदयं ॥ २ ॥ जावार्थः-निचे अमायी जावें करीने अने क्याहिक मायीनावें करीने जोवू जे पोताने अने परने जिहां हितना उदयनुं अनुबंधपणुं होय, तो ते धारवं, हितोदय करवो.
हवे अप्रशस्त लोन कहे :-धनधान्यादिक नवविध परिग्रहने विपेजे अत्यंत मूर्बा राखवी ते अप्रशस्त लोन जाणवो. लोनने वशयको गुं करे ? ते कहे जे ॥ यतः ॥ वंचा मित्त कलत्तं, ना विरकर माय पीय सयणेयं ॥ मारेबंधवे विदु, पुरिसो जो होइधण लुके॥१॥ नावार्थः-जे पुरुप धननो लुब्ध होय एटले लोनी होय ते पोताना मित्रने, पोतानी स्त्रीने, वंचे, ठ गे, बेतरे तथा माता पिता अने पोताना सजन तेने पण (नाविरक के०) न देखे, न गणे, सर्वने वंचे अने निश्च पोताना सहोदर एटले नाइ सर खाने पण मारे एवा अनर्थ करतां थकां पण कांश विचारे नहीं.
हवे प्रशस्त लोन कहे जेः-झान, दर्शन, चारित्रनो लोन करवो, विन य वेयावञ्चनो लोन करवो, शिष्यनो संग्रह करवो, श्रीनमास्वाति वाचकनी पेरें नाना प्रकारना सूत्रार्थनो संग्रह करवो. इत्यादि सर्व प्रशस्त लोन जा णवो. ए चार कपायना नेद प्रतिनेद घणा ले ते आगल पांत्रीशमी गाथा ना अर्थमां कहेगुं. .
हवे त्रण योगर्नु प्रशस्त अप्रशस्त पणुं कहे :- तिहां मनने विषे आ ध्यान अने रौऽध्यान- चितवन करे,ते अप्रशस्त मनोयोग जाणवो तथा धर्मध्यान गुक्तध्याननुं ध्यावq, ते प्रशस्त मनोयोग जाणवो. __तथा धर्ममय एवी निरवद्य वाणी मुखथकी बोले, देवगुरुना गुणनुं मु खथी वर्णन करे, ते प्रशस्त वचनयोग जाणवो. तथा ए चोर , ए जार में, इत्यादिक पापमय वाणी बोलवी, ते अप्रशस्त वचनयोग जाणवो.
तथा उजमाल थश्ने धर्मनी करणी करे, दानं पुण्य पूजाने विषे उजमा