________________
अर्थदीपिका अर्थ तथा कथा सहित. १३ तो के (इदिएहिं के०) कर्ण,चक्षु आदिक पांचे इंघियोयें करीने तथा (च उक्साएहिं के०) क्रोधादिक चार कषायें करीने उपलपथी मन, वच न अने काया, एत्रणे योगें करीने बांध्यु कयुं, ते अशुन कर्म जाणवू.
हवे याहिं शिष्य आशंका करे , के इंडियादिकें करीने दर्शनादिकने अतिचार कर्म बंधाय, जेमाटें नवमा गुणगणानी अवधिसुधी सर्वजीव समय समये सात अथवा घाव कर्मना, बंधक डे, तथा जगवानना वच न ले जे “जीवे अडविह बंधएवा बाग्वयं सत्तविह बंधएवेति” ते मा टें झुं शहां झानने पण अतिचार रूप कर्मबंध कयुं ?
हवे आचार्य एनो उत्तर कहे जे. इहां पडिकमणने विपे सघला य तिचारमा प्रथम ज्ञानना अतिचारनो प्रस्ताव ले. तेमाटें ज्ञानने अतिचा रपणुं कह्यु, परंपरायें बीजां पण कर्म बांधे, सम्यग्ज्ञानने अनावें नेद ज्ञानविना जीव कर्मने बांधे , तेमां मुख्यता ज्ञाननी जे. माटें प्रथम ज्ञा नने अतिचार लागे. परंपरायें दर्शनने लागे, जेवारें नेदज्ञान होय, तेवा रें अशुनकर्मनुं करवापणुं न थाय. अनें जे झान बतां पण रागपिनो जोरो वधे, दीपे, तेने ज्ञानपणुं न कहीयें. जेम सूर्यनां किरण उदय पा मे थके अंधकारनी शक्ति न रहे, तेम नेदझानने उदयें रागशेष केम र हे ? माटे जेने पांच इंडियो अने कपायना वर्ग, ए सर्व वश न होय, ते निश्चे अज्ञानी जाणवो. जो पण नव नवां शास्त्र सांनंले जे, तो पण झा ननुं अतिचारपणुं लागे, ते ज्ञान शा कामनुं ? जे ज्ञान बतें तेने पांचेंडि योयें जीत्यो, कपायें जीत्यो, तो तेने ते कहेवा मात्रज झान जाणवू. निश्चे श्रीवीत रागनो धर्म शुदगुरु अने शुरूधर्म रूप , ते शुरुधर्मथी एम केम होय ? शाल, बीज वाव्युं थकुं ज्वार केम नीपजे ? तेम साचा ज्ञानथीज इंडियो, बल घटे, इत्यादिक लोकमार्गानुसारे ज्ञान आशातनाकारी ने.
हवे ते इंघिय तथा कषाय ए सर्व प्रशस्त अने अप्रशस्तना ने करी वे प्रकारें . तिहां प्रशस्त ते शुन अध्यवसायरूप जाणवा अने अप्रशस्त ते अशुन अध्यवसायरूप जाणवा ते प्रत्येकें विवरीने कहे .
तिहां प्रथम श्रोत्रंडियना बे प्रकार कहे जेः-देवगुरुना गुणनुं वर्णन अ ने धर्मदेशना प्रमुख कानें सांजलवां, ते गुन अध्यवसायनो हेतु दे. एथी श्रोत्रंडियने शुनपणे जोडी जे, माटे तेने प्रशस्त श्रोत्रंडिय कहीयें. तथा जे