Jain Katha Ratna Kosh Part 04

SR No.: 010249
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 477
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 63 MB

Page 239

अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित.
२२७
सघलाने अंगे रातुं चंदन चोपडधुं श्रने ते चारेने यह सरखा दाढी, मूल, कुसम पूजित यह करीने घरमा राख्या धने कयुं के जे मागीयें ते याप जो पण चक्कु मात्र जरा हलावशो नहि. जो तेम करशो तो हुं तमने पाठा खाडमां नाखी दश. एम कही घर मध्ये बानी विविध जातना पक्वान प्र मुख रसोइ करावीने घणा नह नोजन सक करी ते सर्व योनापासें मूकी aala aai जितसेन राजाने तेडवा सारु गयो. राजा घणा परिवार संघाते जितसेनने घेर थाव्यो. तेवारें स्नानादिकनी सामग्री, पाणी, श्रा सन, नोजन, पक्कान, शाकादिक प्रमुख जे जे वस्तु जोइयें ते सर्व यह या पे. राजा जमतो जमतो विचार करवा लाग्यो के चरडामा कोइक यक्ष ने ते पेढे, पण अंधकारे कांइ खबर पडती नथी, तथापि प्रत्यक्ष कल्पवृक्ष सरखा ते यक्ष . माटे सर्व पुरुषने वांबितना आपनार एवा ए यो माह रे घेर जोइयें ? केमके जो ते माहरा घरमां होय तो हुं वांछित सकल क fa करीने कृतार्थ यानं इत्यादिक ते यने विषे एकांत चित्त एवो ते राजा चार प्रधाननी शुद्धिनुं नाम पण वीसरी गयो खने नोजन पण शू न्य मने करीने उठ्यो, एटले जितसेने वस्त्र आभरणादिके करी घणो स त्कार करो. त्यारे राजायें लका बोडीने दीननी पेरें घष्णा मनुहारे करी य को माग्या. ते सांगली अजितसेन पूर्वे स्त्रीना शीखव्या प्रमाणे कहेतो वो के हे स्वामिन्! बीजो कोइ मागे तो न श्रापुं पण तमने स्वामिने ना केम कवाय ? तमे ज्यारे माग्या त्यारे हवे तो आापवाज जोइये. अरे स्वामि ! एमां गुं विशेष बे ? बधुं घर पण तमारूंज बे. माटे तमे मंदिर पधारो, ढुं हमणां ते यकोने तमारी पढवाडे मोकलुं बुं. केमके ते चार यहोनें चार पेटीयोमां घालिने तमोने हुं नेटणुं करीश. अने ते पेटीयो मोहोटे उत्सवे करीने सनामां उघाडजो. एवा अजितसेननां वचन सांजलीने राजा रीज पायो को पोताने मंदिर जातो हवो. तेटजे अजितसेने पण ते चार य कोने पेटीमां घालिने राजदरवारमां राजानी पाउल पेटीयो मोकली पी.
हवे राजसनामां राजा हर्षथी जेटले पेटीयो उघाडे ने तेटले, ते पेटीयो मां चार प्रधान विकराल वैताल सरिखा देखीने, कांइक जय, कांइक विस्मय, वली प्रीतिथी, ते चारे अनिमिषनेत्रं राजाने जोइ रह्या यने ते चारेने देखी राजा पण अनिमिषनयले जोइ रह्यो. चपलशरीर मनुष्यनी पेरे तेने देखी