________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. २१ नामनो धणी हतो तेनी साथें देवरना संबंधथी हास्य करती, तेना सुस्वरे करीने पातालसुंदरी तेनी साथें रक्त थइ थकी गुप्तपणे रमण करे. अहो! जून स्त्रीयोनुं चंचलपणुं कहे जे ? कयुं डे केः-कबोलादपिबुडुदाहपिच लहिद्युदिलासादपि, जीमूतादपिमारुतादपितरत्ताक्ष्योर्ध्वपदादपि ॥ चित्रं चित्रमयंचलात्रिनुवनेकिंश्रीनतेशेमुखी, नैवंकिंखलसंगतिर्ननननुस्त्रीजातिर स्यैनमः ॥ १ ॥ नावार्थः-पाणीना कनोलयकी पाणीना पर्पोटा चपल बे, तेथकी वीजती चपल ने, तेथकी वीजलीना चलत्कार चंचल , तेथ की वर्षाद चपल छे, तेथकी वायु चपल , तेथकी वली गरुडनी नई पांख चपल , ते गरुडनी नई पाखनी पेरें, आश्चर्यमांहि आश्चर्यकारी एवी त्रण लोकमां वस्तु नथी. लक्ष्मी पण चपल डे, खलनी संगति ते पण चपल , एवी रीतें निचे स्त्री जात चपल दे, ते स्त्री जात नणि नमस्कार थान ॥१॥ हवे सुकंठ संघाते विलास करतां अनंगदेवने अंतरा यनूत जाणीने पातालसुंदरी मनमां चिंतववा लागी के जो हुँ अनंगदेवने मारूं तो सुकंठ संघाते प्रगटपणे जोगविलास करूं. __एकदा अक्षरात्रीने समयें अनंगदेव शरीर चिंतायें उपयो, तेवारें पा तालसुंदरीये शीघ्रपणे पबरनी पेठे तेने समुश्मा नांख्यो. कयुं केः-जंचि ने चित्तंनं, जन सुविणेवि पिथी सक्का॥ लीलावश्ण लीला, वावारोतमि कर्कमि ॥ १ ॥ नावार्थ:-जे चित्तने विषे विचास्यामां न आवे तथा जे स्वप्नमां पण जोयामां न आवे, ते वात, लीलानी करनारी एवी स्त्रीनी लीलानो व्यापार ते कार्यमां आवे ॥ १ ॥ हवे ते असती केटलोक वखत उंचे स्वरे पोकार करती, विषाद करती हवी के धान! हे लोको धान? मा हरो स्वामि इहां समुश्मां पडी गयो. जेम रांकना हाथमाथी रतन खोवा य तेम मनें थयु. एवां पातालसुंदरीनां मुखथी विलापनां कटुक वचन सांनलिने सर्व साथना लोक दुःख धरवा लाग्यां. जेम पुण्यहीनना हाथ माथी रत्न गयुं होय तेने शोधे पण जडे नहिं तेम अनंगदेवने सघला स थवारायें मली घणोयें समुश्मा खोल्यो पण क्यांहि जड्यो नहिं. पड़ी ते पातालसुंदरी कुलटा सतीनी पेरें महोटे स्वरें नव नवां विलाप करती मर वाने वास्ते तैयार थइने कहेवा लागी के हुँ पण हवे मरीश. कवि कहे ले के अहो ! जून कपटनी उत्कृष्टी मर्यादा कहेवी के ?