________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सादत. १३ एकदा राजा पोताना वैरी राजाउने वश करवा सारु कटक करी अजि तसेनने साथें लश्ने चाल्यो. जेम सूर्यनी साथे बुध रहे ले तेम राजानी पासे सर्वदा प्रधान जोश्ये अनुक्रमें चालतां थकां मार्गमा ज्यां मरुधरनी पेरेंजल उर्लन मले में, ज्यां फूलनुं नाम पण नथी, तो त्यां वली कमलनी वात झुं करवी? त्यां अजितसेनना हाथनेविषे अत्यंत पणे विकसित कमल देखीने राजायें निर्बधपणे तेनुं कारण पूब्युं, तेवारे अजितसेने यथार्थ वात कही. ते स्वरूप जोइने राजा असंजाव्यपणे अनव्यनी पेरें श्रदा न धारण करतो थको केहेतो हवो के ए तहारं बोलवू साधु केम मनाय? तेवारे वीजा चार कपटी प्रधान दे तेहने राजा गुप्तपणे पूडे दे जे ए झुं हो? ते चारे जणा क हेता हवा के हे नरेश ! एहने स्त्रीयें ठग्यो जे. एहवी कोण स्त्री शीलवती होय, जेहनुं विशु६ शील निर्मळु होय. जे स्त्री जन्मथी मुग्धा, शुद्ध स्नेह वंती ने वली माहिएची पातालसंदरी,ते पण पंमित स्नेही जयवंतसेन रा जाने वंच्यो हतो, तो वली बीजी स्त्रीयोनो श्यो विश्वास करवो ? ते सांगली राजायें पूज्यु के पातालसुंदरी कोण? अने तेणे राजाने केम वंच्यो? तेवारेंते चार प्रधानमांहिथी एक जण बोव्यो के हे नरेश ! सावधानपणे सांजलो.
जेहनी मोटी पाल , तथा न्याय अने लक्ष्मीनी शाला , एवा विशा लपुर नामना नगरने विपें कलामां घणो प्रवीण, तथा शत्रूनी सेना जे णे जीती जे एवो जयवंतसेन नामे राजा राज्य करे . ते राजा एकदा ग वथी सर्व सनाना लोकप्रत्ये कहे ले के एवी को कला रही जे के जे दूं नथी जाणतो? ते सांजली सनाना लोक सर्व कहेता हवा के हे महाराज! आप सघली कलामां प्रवीण बो. तेवामां एक माह्यो पुरुष बोल्यो के तमे सर्व कला तो जाणो बो. पण एक स्त्रीचरित्र जाणता नथी. कह्यु ले के ॥ देवाणदाण वाणं,मंतंमंतति मंतनिनणाजे ॥ विचरिथं निनो, ताणविमं ता कहिंनहा ॥१॥ जावार्थः-देव, दानवने मंत्रादिके करी वश करेने एवा मंत्रमांहि निपुण जे मंत्रवादियो तेना जे मंत्र तेपण स्त्रीना चरित्र पागल क्यांही नाशि जाय ॥१॥ जालंधरेहिंनूमि, हरेहिंविविहे हिंअंगररकेहिं ॥ न विररिक आवि रमणी, दीस पप्नध्मजाया ॥२॥ नावार्थः-जालंधर ए वां नूमिगृह नोंयरामा विविधचंग रदक सहित राजायें स्त्रीने राखी तोपण ते नष्ट मर्यादावंत देखाणी ॥२॥ मज पयंजल मऊ, यागासे परिकाप