Page Text
________________
जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. योगिनीनी पेरें जाणे संसार असार डे एकुंज चित्तमां विचारती होयनी ? एवी थकी बेती. तेवामां पासें केरडानां झाड उपर एक कागडो बेगे ,ते जाणे झानीज न होय? तेम अतिशय शब्दें करी वारंवार बोलवा लाग्यो. तेथी तेनो शब्द सांजली शीलवती अर्थने अणश्वती,बे प्रकारचें यथास्थित समजीने नियंथ सरिखी, अर्थने अनर्थरूप विचारती, संसारना कुःखना खेद युक्त थकी कागडाने पाठो नत्तर देती हवी के, एक अन्याय कस्याथी घेरथी निकली, अने हवे जो बीजो अन्याय करूं तो पियरे पण ढुं न पहोंचं. ए वां शीलवतीनां वचन सांजलीने, निपुण बुदिनो धणी ते शेत वहुने पूब तो हवो, के हे वद् ! ए तमें झुं कर्तुं ? त्यारे शीलवती बोली के हे तात? कांइ नहिं. तो पण शेने घणो हठ करी पूबतां निसासो नावीने शीलवती कहेती हवी के हे पिताजी ! ढुं कहूं? माझं मंदनाग्य जे. जेहने गुण करीये ते कर्मना वशथी दोपरूप थायडे. मजीठ, सुघाट वृद, पापणनी खाण, कपास, वांस, शेलडी, माटी, मोती, परवालां, वावनाचंदन. रेश म,सुवर्णादिक, दक्षिणावर्तशंख, मधुमक्षिका, मृग, उंट, अश्व, हस्ती, तृप न, ए सर्व सुखरूप, तो पण मनुष्यने माता कर्मना योगथी पुःखरूप था यजे. तथापि तमे घणा आग्रहथी वारंवार पूडो डों तो हुँ कटुं बुं ते सांजलो. ___ रात्रिने विषे शीयालना शब्दना शकुनथी ढुं नदिये गइ, ने त्यांथी पां च रत्न लावी, ते में माहरी शय्यानपर गुप्तपणे मूक्यां ,इत्यादिक सर्व र तांतो शीलवतीयें घरथी बहार काढी त्यां सुधी नां कह्या. ते रत्नना प्रनावे माहरे घर मूक, पडद्यु,अने मार्गमा वली आ कागडो पण मूकाववायूँ कहे जे. तेएम कहे जे जे, श्रा केरडाना वृद्ध हेते दश कोडी सोनेयां ले ते, जे हने लेवानी ना होय ते व्यो अने हुँ घणो नूरख्यो , माटे मुझने नद आपो. तेवारें मुमने मुःख सानलावाथी में कडं के माहरे सोनेयानो खप नथी अने हुँ जद पण नहि दवं. आवां वचन सांजली ते शेत हर्प पाम तो हृदयमा विचार करवा लाग्यो जे ए वदु विशेष विज्ञानवंती , एनां विझानपणानी मर्यादाज नथी. तो पण ए साचुं कहे , के जूतुं कहे ! तेनी इहांज हमणां दुं परीक्षा करूं ! एम धारी नजिकना गाममां जश् कोश कोदाली प्रमुख बाणीने तेज दणे जाणे त्यां पूर्व पोतेज धन मूक्युं होय नहिं ? तेम खोदवा लाग्यो. तेवारें तेमांथी निधान प्रगट थयु. पड़ी ते
| SR No. | 010249 |
| Book Title | Jain Katha Ratna Kosh Part 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhimsinh Manek Shravak Mumbai |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1891 |
| Total Pages | 477 |
| Language | Hindi |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 63 MB |