________________
-
जैनकथा रत्नकोष नाग चोयो. जे संयमने विषे स्थिर करे, ते थिविर कहीयें, संयमव्यापाररूप अर्थने विषे प्रवृत्ति करे, जे साधु संयमने विषे सीदातो होय, तेने पोतानी शक्तियें करीने स्थिर करे, दृढ करे, ते थिविर कहियें.
अति उतावलो दोडे, सामान्यपणे धाय देत्र तथा उपधि प्रमुख, आ प, तेने विषे विषाद न करे, धैर्य राखे, सूत्रार्थनो जाण होय तेने गणाव ब्लेदक कहीये. विशषार्थ एजे जे गर्नु विशेष कार्य पडे थके अत्यंत दोडीने जाय,यात्माने अनुग्रह बुधिये ते कार्यनी प्रवृत्ति करी उतावलुं ते कार्यनुं जे करवू ते प्रधावन कहीये. तथा जे मोद मार्गना साधनार , ते सर्व साधु सेवा. ए सिह, प्राचार्य, उपाध्याय अने साधु एने वांदीने ए रीतें गाथाना पूर्वा करी विघ्नोपशांतिने अर्थे पंच परमेष्ठीने नमस्काररूप मंगल कह्यु. हवे गाथाना उत्तराई करी अनिधेय एटले या ग्रंथमां जे वात
कहेवानी ले ते कहे जे. ( सावग्गधम्माश्यारस्स के) श्रावकधर्मना अतिचारथकी (पडिक्कमि नं के०) प्रतिक्रमितुं एटले निवर्त्तवाने (हामि के) अनिलाषामि एट ले हुँ अनिलाप करुं बुं बुं बुं.
शहां श्रावकशब्दनो अर्थ करे जे, जे श्रीवीतरागनी वाणी सांजले तेने श्रावक कहीयें ॥ यमुक्तं ॥ सम्मत्त दंसणाइ, पश्दीयं जइ जणो सुणेश्य ।। सामायारी परमं,जो खन्नु तं सावगं विति ॥१॥ श्रधालुतां यः श्रीजिनेशा सने, धनानिपात्रेषुतपंत्यनारतं ॥ करोति पुण्यानि सुसाधुसेवने, प्रीतिर्हितं श्रावकमादुरुत्तमं ॥ ॥ अर्थः-जे समकेत गुणने पाम्यो , प्रतिदिन साधुनी पासेंथी धर्म सांजले , साधु अने श्रावकनी सामाचारीनो परम जाण ले ते निचे उत्तम श्रावक जाणवो एम ज्ञानी कहे . श्रीवीतरागना शासनने विषे पूर्ण श्रधा राखे, सुपात्रने विषे.धन वापरे, पापने खेरवी नाखे, शुभ सुसाधुनी निर्यथीनी सेवा करे, तेने नत्तम श्रावक कहीयें ॥॥ एवाश्रावक जाणवा तेनो धर्म जे झान, दर्शनादिरूप तेने विपेजे मलिन तारूप अतिचार ते बास्वत तथा ज्ञानाचार, दर्शनाचार, चारित्राचार, त पाचार अने वीर्याचार ए सर्वना मली १२४ अतिचार , तड़प पापथ की निवर्त्तवाने एटले पाप-टालवाने बुं बुं ॥ यउक्तं ॥ स्वस्थानात्तु परस्था नं, प्रमादस्य वशं गतः ॥ तत्रैव क्रमणं नूयः, प्रतिक्रमणमुच्यते ॥ १ ॥