________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सदित. १६५ येलो ले. तेथी अविनीत थको गुरुजनने तथा माता पिताने लगारमात्र पण गणकारतो नथी. तेज नगरने विपे एक बीजो वसुदत्त एवे नामें शेठ वसे बे, ते सोमदेवनो मित्र ले. ते वसुदनने घणे गुणे सहित नश्क नावि, झड़ियें करी प्रसिह, अने गुणे युक्त एवो धनदत्त नामें पुत्र . बेदु शेठने व्यापार घणो तेणे करी बेदु कहिये प्रसिभ दे. ते बेदुने सरखापणा माटें परस्पर प्रीति . परंपरागत कोक पुण्य योगें करी लक्ष्मी पण परंपरागत चाली अावे . हवे सोमदेव शेठने धन तो घणुं , तो पण धन उपार्ज वाने पोताना पुत्रने अयोग्य जागी पोतेंज परदेश जवानो विचार करतो हवो. कडुं ने केः-तृमारवानिरगाधेयं, उप्पूरा कैर्न पूर्यते॥ या महभिरपिदि तैः, पूरणैरेव खन्यते ॥ १ ॥ नावार्थः-तृमारूप खाण अति उंमी , ते फुःखें करी पण कोथी पूराय नहिं. जे तृमा खाणमांहि महोटा महोटा उने नारख्या ने तो पण ते खणातीज जाय , पण पूराती नथी॥
हवे ते शेठ पोताना पुत्रने शत्रु सरिखो गणतो, अने पुत्र व्यसनी , तेथी तेनी नपर अविश्वास आणतो यको, संसारमा सार, तथा सर्व व्र त थकी अधिक एवा जाणियें पंचमहाव्रतज होय नहिं गुं? एवा कोडि मूल्य नां एकेका एवां पांच रत्न गुप्त पोतानी नाम मुश करीने, रूडे यत्ने करी, रूडी रीते वांधी, प्रशस्त वस्तु मध्ये मूकी, जीवनी पेरें गोपवीने, तेनी न पर रू', सोनुं अने सार वस्तु नरीने, करंमियो तैयार करी, पोताबा मित्र वसुदत्तने घेर मूकतो हवो. ने तेने रूडी रीतें वारंवार नलावीने, घणी वस्तु लेइने ते दूर देशांतर गयो. त्यां न्यायमार्गे व्यापार करी सर्व वस्तु वेची, जेम थोडाकालें आपाढ मासमां वर्षा करी घणुं जल जराय, तेम सोमदेवशेठने धननो जरावो थोडा वखतमां थतो हवो. तेथी ते शेत वि चारे जे ढुं हांथी अनेक प्रकारनां करियाणां नरीने ते पोताने देश जर वेचि नाखीश, तो मने सहस्त्रगणो लान थाशे, एवा मनोरथ धरतो करियाणां लश् पोताना नगरनणी चाल्यो मार्गने विपे अटवीमां आव्यो, त्यां निन्न लोको दाथमां विविधप्रकारना हथियार लेइने, मारो, मारो, हणो, हणो, एवं मोढेथी बोलता एकदम आवीने साथनें लूंटवा लाग्या, शेठनो पण सर्व माल खुंटी गया. धिक्कार हो ! कर्मने जे मनुष्य चिंतवे कां ३ ने थाय कां. जीव विविधप्रकारनां मनोरथ करे डे पण धारेखें थातुं