________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. १४३ जवानुं पगथी , लोकने विषे पण सत्यपणे धरती रही , सत्यथी या काशें सूर्य तपे बे, सत्यथकी वायु वाय डे, सर्व कांश सत्यने विपे रघु ने. जोश्ये बैयें तो संप्रति कालें पण सत्यवादी धीज करवाने विषे तैयार थाय ने तो पण पालो निर्मल थश्ने निकले , राजासरखा तेनी पूजा करे , जगतमां प्रशंसा थाय ने, सदुको तेने जलो नलो कहे . '
हवे जे पुरुष ए बीजं व्रत नथी लेता,अथवा लश्ने अतिचार लगाडे , अवला चाले , तेनां फल कहीये बैयें. ते जेम जेम बोले थे, तेम तेम अप्रियवादी थाय . ते जो गुनकारी बोलें तो पण तेनुं को सांजलतुं न थी केम के सदु जाणे जे ए जुना बोलो ,माटे ए बोलशे, ते साचुं नहींज होय.अने सत्यवादी एकज वचन बोले,तेने सर्व को सत्य करी माने अने असत्य बोलवाथी परनवें मुर्गध मुख वालो थाय, तेनो मुखपाक थाय. तेनुं वचन सदुने अनिष्ट लागे, ते घणो कटुनाषी थाय, मूर्ख थाय, बधिर थाय, मूंगो थाय, तेनुं बोल्युं समजाय नही, इत्यादि सर्व पूर्व घणा जूगं वचन बोल्यां होय, तेनां फल जाणवां. अने आ नवमां पण जूग बोल नारनी जीन कपाय, घणा वध बंधादिक पामे, अपयश पामे, तेना धननो नाश थाय, एटला वानां जूना बोलवाथी थाय,
जे असत्यवादी होय, तेनो को पण विनय न करे,अने ते जो शांत दां तादिक घणा गुणें करी सहित होय, तो पण तेनो को विश्वास करे नहीं लौकिकव्यवहारमांहे तेनो को आदर न करे अने धर्मने विपे पण अधि कारपणाने योग्य न होय ॥ यतः॥ लान अबीअं कं, नास नारं गुड स्स जह सहसा ॥ तह गुण गण असेसं, असञ्च वयणं विणासे ॥१॥ जावार्थ:- जेम कडवी तुंबडी, एक बीज नाखवाथी हजार नार प्रमा ण गोल होय ते तत्काल कटुक विषरूप थइ जाय, तेम समग्र गुणना समूह होय पण एक असत्यरूप अवगुण होय, तो ते सर्व गुणनो विना श थइ जाय ॥ यतः ॥ वायसपयम्मि किंपिदु, सामुदिय लरकणाण लरकं पि॥अपमाणं कुणजहा,तह अलियं गुणगणं सयलं ॥१॥ तालपुडं गरलाणं, जह बहु वाहीण खिचि वाही ॥ दोसाण मसेसाणं, तह अविगिलो मुसा दोसो ॥ ५॥ नावार्थ:- जेम सामुहिक शास्त्रमा कह्या प्रमाणे जेहवां जोश्ये, तेवां सर्व लक्षण उत्तम होय पण जो एक कागडाना पगर्नु अपल