________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. १९ए स्य एवा नामर्नु खड्ग आप्यु, थने तेणे मुफने मारी स्त्री सहित शीघ्रपणे इहां मूक्यो. एवी जातनुं सर्व वृत्तांत हरिबलें राजाने कहीने चहास्य ख ङ्ग हतुं ते आप्युं, ते जोइ खगनी निशानीयें राजायें सर्व वात साची मा नी. एप्रमाणे हरिबलें कहेलु सर्व वृत्तांत जो पण असत्य हतुं तो पण राजा यें तेना पुण्यना बलें सर्व सत्य करी मान्यु,परंतु एक प्रधान कांणा कागडा नी पेलें असत्य मानतो हवो. अने मने वचने करीने एम चिंतवतो हवो जे ए हरिबल कोइक स्थलथी बल करीने या स्त्री तथा खड्ग लाव्यो , पण ए कोनी आपी वस्तु लागती नथी. हवे प्रधान घणो इष्ट डे पण बल विना युं करे ! ॥ यतः॥ नृपसर्प पिशुनचौर, दुइसुरपारदारिशाकिन्यः ॥ उष्टारपि किं कुर्युश्चलं, विना निष्फलारंनाः ॥१॥ नावार्थः-राजा, सर्प, खल, चोर, दुइ,हीणो, देवता, परस्त्रीगमनकरनार तथा शाकिनी प्रमुख जे उष्ट होय ते पण बल विना शुं करें ? बल जो मले, तो ते जोर करे, नहि तो तेनो आरंन निःफल थाय ॥ १ ॥
हवे राजा विचारे , जे माह्या एवा हरिबलने कपटथकी कुबुध्येि क रीने में विकट संकटमां नांख्यो हतो पण एतो महारा कार्यने अर्थ नस्म नूत थयो, माटे जूठ एर्नु उत्तमपणुं ए हरिबल अतिशय मानवा योग्य .
एम चिंतवतो राजा हरिवल माजीनी सना समद प्रशंसा करतो हवो. अहो जे उत्तम होय, तेज पोतानी प्रतिज्ञानो निर्वाह करे ! बीजो कोई न करे ! ते प्रतिज्ञा एक हरिबलेंज पाली. अहो ए सौनाग्यनाग्यनो निधि ने ! अहो एनी पोताना अर्थनी निःस्टहता केवी ! एनुं माहापण केवू ने ? एनी स्वस्वामीने विपे नक्ति केवी ? तेथी एना जेवो परम मित्र को
माहरे नथी. एम दोष रहित प्रशंसा करी घणो आदर सत्कार दर, सा र सार वस्तु, सार सार वस्त्र, सारां सारां बाजरणादिक दश्ने महोटा म होत्सवसहित राजायें, हरिबलने पोताने घेर पहोंचाज्यो. हवे धर्मी पु रुपने जो कोई कार्य विषम होय, तो पण ते सहेलथी थइ जाय. धर्म कहे वो जे ? तो के कामधेनु सरखो .
हवे राजा हरिबलनी शदि देखीने पोतें जे हरिबलनी स्त्री साथे अकार्य करवा विचार धास्यो हतो, तेमां तेणे पोताना यात्मानी अत्यंत निंदा करी. ते दिवसथी मामीने सनाने विपे तथा आखा नगरमा हरिबलनो यश वि