________________
१००
जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. ध्यान रौऽध्याने मरीने स्वर्गने बदले मुर्गतियें जाय एवो संजव थाय जे. शहां धनपालपंतिनी कथा जे एज पुस्तकना त्रीजा नागमां आवेली ले तिहां नोजराजाने प्रत्युत्तरना संबंधे यथाश्रयी उपदेश दीधो ले ते वांचवो.
तथा श्रीहर्ष कवियें पण यज्ञने विषे हिंसा डे ते दोषनी हेतु कही , तथा वली नैषधमाहाकाव्यना बावीशमा सर्गना बहोंतेरमा काव्यने विषे पण यझनेविषे हिंसानो निषेध कह्यो ने. यज्ञहिंसाने विषे रुशर्मा वि प्रनो दृष्टांत कहे . रुदत्तना पुत्रं यझने अर्थे गग बांध्यो , ते बागने जातिस्मरण उपन्युं तेना जातिस्मरणनी वात साधुयें यावी कही, जे त हारो पिता जे रुशर्मा ते था बाग थयो , तेनो तुं वध करें , ए तदारो पिता हतो, तेणे ए सरोवर कराव्युं, तेनी पाल उपर वृदोने रोपाव्यां, पड़ी शहां वर्ष वर्ष प्रत्ये अजनो वध करीने यज्ञ करवो प्रवर्त्तव्यो, तेथी ते रु इशर्मा मरण पामीने बाग थयो , एने ते पांच जवसुधी तो यझने विषे शहां हण्यो में. हमणां ए बहो नव पाम्यो . ए सांजली बागने काम निर्जरायें जातिस्मरण झान उपy , तेथी पुत्र प्रत्ये कहे बे के हे पुत्र ! तुं शुं मुझने मारे जे ? हुँ तहारो पिता मुं, जो प्रतीत न आवे, तो निशा नी देखाईं? तेवार पडी बागें घरमां जश्ने निधान दाटी राखवानुं स्थानक देवाडयु. ते निधानने पामे थके प्रतीत उपनी, जैनधर्म सत्य करी जाण्यो, बीजा जीव पण दयारूप धर्म पाम्या. तेमाटे सर्वथा हिंसा वर्जवी.
हवे ए प्रथमवत पालवानुं फल कहे . दयाथकी महोटुं नीरोगपणुं पामीयें, कोनुं हण्यु हणाय नहीं एवं झार्नु औश्वर्यपणुं प्राप्त थाय, स वथी अधिक रूप पामीयें, निर्मलकीर्ति पामीयें, धन यौवन दीर्घायु पा मीयें, सर्व परिवार तेने वशवर्ती थाय, घणा पुत्र पौत्रादिक पामियें, तथा समस्त सचराचरमां विजय पामियें, ए निथें दयानां फल जाणवां. __ हवे ए व्रतने अंगीकार न करे, अथवा अतिचार लगाडे, तो ते पांग लो, सूंठो, कोढीयो, काणो थाय, वामन थाय, कुष्टादि महोटा रोगवालों थाय, शोक, वियोग, अल्पायु पामे. कुःख, दौ ग्य, उर्गत्यादिक पामे ॥ यतः ॥ पाणिवहे वता, नमति नीमासु गावसहीसु ॥ संसार मंगल ग या, नरग तिरिरकासु जोणीसु ॥१॥ नावार्थः-प्राणीना वधने विषे व नता एवा जीव संसार मंगलमा रह्या थका नयंकर गर्नरूप वसतिने विषे