________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
३शए कांश निषेध नथी ॥ ४ ॥ अर्थः- (सप्पणयं के०) सप्रणय एटले स्ने ह सहित जे (संनासण के०) संनाषण करवू, ते आलाप कहीयें. ते केवी रीतें याय ? ते कहे जेः-(कुसलं के०) तुमने कुशल ले ? (वा के०) अथ वा (सागयं के) स्वागतं एटले सुधागतं अर्थात् तमें आव्या ते न थ युं ? तमें जलें याव्या? अथवा सुखें आव्या इत्यादिकनुं जे पू, तेने (च के० ) वली (आलावो के) आलाप कहीयें, ते आलाप मिथ्यादृष्टिनी साथें न करवो. ए पांचमी आलाप नामें यत्ना जाणवी.
अने ( संलावोपुणरुत्तं के०) पुनरुक्त एटले वारंवार जे आलाप करवो तेने संताप कहीयें. अथवा (सुहह गुणदोसपुबाउके०)सुखदुःख गुण दो पना पूबवाथकी पण संलाप थाय. पुत्र, पुत्री, कुटुंब, परिवार, तथा शरीर था श्रयीव्यथाश्रयीयाय व्ययादिकनासुखनुं जे पूq ते सुखप्टना कहीये. तथा हमणां तमें चित्ता देखाउ बो. राजा, चोर,गोत्री प्रमुख तमने संतापे . एटला माटें तमें कुःखीया बो? एवं पूबवू, ते पुःखटडा जाणवी. तथा क या कया शास्त्रने विषे तमारो परिचय ले ? अथवा तमें कां नपता नथी? कलान्यास करो जेम रूडं थाय? तमारामां औदार्य, धैर्य, सत्त्वादिक गुण रूडा डे ? इत्यादिकनुं जे पूड, ते गुणटबा कहीयें. तथा तमें उर्बल देखा
बो, तेमज वली ज्वर, ताप, पित्त कफादिक रोगनुं पूबवू,ते दोष टन्ना क हीयें. ए प्रकार करवे करी संलाप कहीये. ते संलाप मिय्यादृष्टिनी साथें न करवो. जे माटें मिथ्यादृष्टिनी साथे जे अलाप संलाप करवो, ते उर्गति नुं कारण . ए ब यत्ना कहीयें ॥ यतः॥ालावो संलावो, विसंनो संथवो पसंगो य ॥ हीणायारेहि समं, सबंजिणंदेहिं पडिकुछो॥१॥आणायवर्टतं, जो उबवुहिक मोहदोसेणं ॥ तिबयरस्स मुयस्स य,संघस्स य पञ्चणी सोय॥
हवे ए पाबली चार यत्नाने विषे मंत्रितिलकनो संबंध कहीयें बैयें. एज नरतदेवें विजयपुर नगर तिहां नलराजा राज्य करे . तेनी सौना ग्यमंजरी एवे नामें पट्टराणी बे, अने मंत्रितिलक एवे नामें प्रधान बे. ते सकलबुद्धिनिधान ले. एकदा राजा पोताना मंत्रीनी साथे आहेडो करवा निकटयो, वनमांहे एक मृगलो दीठो, राजा तथा मंत्री बेदु मृगलानी पढ़ें लागा, ते जेटले मृगनी उपर बाण नारव्यु, एटले मृग बोल्यो, के हे दत्रीउ