Jain Katha Ratna Kosh Part 03

SR No.: 010248
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1890
Total Pages: 397
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 45 MB

Page 299

नए
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी. सावधान रहेजो, रखे चूकी जान. गुरुयें एवं कहे थके जेवं गधेडीयें नूक वामाटें मुख पसायुं, तेवांज एकसो ने आठ बाण समकालें लूटयां तेथी ते गधेडी, महोढुं जरा गपुं. नूंकी शकी नहीं. तेवारे ते गईनी विद्या, गर्द निन्नराजाना मुखमां मूत्र तथा लींमां करी लात मारी जती रही, गुरुयें कमु ए राजानुं बल एटबुंज हतुं ते गयु. हवे सर्व जण सामटा एकता थ नगरना कोटने नेलो, गुरु बागल थइ कटक लश्ने कोट नेव्यो,गुरुयें कह्यु लूंटशो मां. कोश्ने मारशो मां. नि:केवल गई निन्नने जीवतो पकडजो. एवं कही वडासाहनी आण वर्तावी गर्द निन्नने जीवतो गुरुनी आगल मूक्यो. के या तमारो वैरी , माटे तमारुं मन माने ते करो. ___ गुरुयें कडं अरे पापिष्ट ! अरे निलऊ ! अरे उष्ट ! अरे अकार्य कारक! हवे साध्वीनुं शीलनंग कयुं, तेनुं फल तुं पाम. एम कही वली करुणा याणीने कयुं तें अमारुं वचन न मान्यु, तथा संघर्नु वचन न मान्यु, सा ध्वीना शीलनुं खंमन कीg तेमाटें नरक तिर्यच गतिने विषे अनंत संसार जमीश ॥ यतः॥ जो अवगम संघ, पावोसोवपि माणमयलित्तो ॥ सो अ प्पाणं बोल, उरकमहासागरे नीमे ॥ १ ॥ सिरिसमणसंघ यसा, यणाए पा वंति जं उहं जीवा ॥ तं साहिठ समबो, जइ परजयवंति यो होइ ॥२॥ ते माटें ए पाप अालो प्रायश्चित्त कर, तो ब्रटीश, एवं कहे थके जेम सन्निपा तियाने दुग्धादिकनुं पान करवाथी विष व्यापे, तेम ते राजाने ए शीखाम ए वचन रुच्यां नहीं, तेवारें जैनयतिनी एवी मर्यादा डे के वैरीने पण मा रवो नहीं. एवं विचारी करुणा आणी तेने मूकी दीधो अने कह्यु के तहारे हवे था देशमा रहे नहीं. एम कही विसर्जन कस्यो. ते गर्दनिहन राज्य ज्रष्ट थयो थको वह लोकने विषे घणां दुःख पामी काल करीने नरक निगो दादिकनी गतिने विषे अनंता काल पर्यंत अनंता नव नमशे.
हवे गुरुयें जे सांइने प्रथम जय मल्या हता, ते सांइने अयवंतीनु राज्य आप्युं अने बीजा पंचाj सांश्ने सामंत पणे तेनी चाकरीमा राख्या, प ण ते सर्वगुरुनी आज्ञा मानवा लाग्या. पनी ते शाककुलमाथी आव्या मा टें शाक वंश कहेवाणो. सरस्वती साध्वीने पाचं मूलयकी चारित्र थापीने शुरू कऱ्या. पोते पण बालोर पडिक्कमीने पाढा गहमांहे याव्या. हवे सर स्वती साधवी तथा आचार्य सुखें चारित्र पालवा लाग्या, जिनशासननी उ
३७