________________
२००
जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. जिनशासननी दीप्ति पण करे तेने प्रनावना कहीयें. (तेसि के०) तेनो (नाव के०) नावार्थ आगली गाथायें (वुनामि के०) कहीगुं. ४०
हवे पांच नूषणमाला पहेला कौशल्यनुं स्वरूप कहे जेः॥ वंदण संवरणाइ, किरिया निनणत्तणं तु कोसनं ॥ तिबनिसेवाय स यं, सविग्गं जणेण संसग्गी ॥४१॥ अर्थः-(वंदण के०) देववंदना, गुरुवंद ना तथा (संवरणा के०) संवरण ते पञ्चरकाण प्रमुख आदि शब्दथकी पडा वश्यक, पौषध, सामायिक, स्नात्रविधि, सत्तरनेदें पूजानोविधि प्रमुख सर्व कार्य लेवां. ते संबंधि जे (किरिया के०) क्रिया तेने विषे जे ( निगणतणं के) निपुणपणुं होय ते (तु के०) वली (कोसनं के०) कौसल्पपणुं कहीयें जेमाटे प्रावक जो सर्व क्रियाने विषे निपुण होय तो अनार्यदेशने विषे पण धर्मप्रवृत्ति चलावे जो एक श्रावक निपुण होय तो घणाजीवोने समकेत तथा देश विरति सर्वविरति पमाडवा, कारणनूत थाय जे श्रीजिनशासनने विषे निपुण होय तेनांत्रणवानां प्रशस्त थाय ॥ यतः ॥ त ठाणा सुसील स्स सुव्वयस्स सुगुणस्त समेरस्स सुपञ्चरकाण पोसहोववासस्स पासला न वंति तंजहा १ अस्सिलोए पसने नवति ५ उववाए पसजे नवति ३ आया तिपसबा नवति, एवं त नाणानि सीलस्स निवयस्स निगुणस्त निमेरस्स निपञ्चरकाणपोसहोववासस्स गरहिया नवंति तं जहा १ असीलोए गरहिए नवति २ उववाए गरहिए नवति ३ आयाति गरहिया नवतित्ति ॥ ए गा थाना पूर्वानो अर्थ कह्यो उत्तराईनो अर्थ कथा आव्या पनी कहेवाशे.
हवे ए कौशल्यताने विषे उदायी राजानो संबंध कहीयें . राजगृहीन गरीयें श्रेणिकराजानो पुत्र अशोकचं तथा अपरनाम कोणिक राज्य पा ले ले. तेने पद्मावती नामें पटराणी डे तेनी साथै विषयसुख जोगवतां कोई देवतानो जीव पुण्यवंत आवी गर्जपणे उपनो ते गर्ने रह्या पढ़ी राजा नो घणो उदय थयो माटे ते पुत्र जन्म्या पडी तेनुं नाम उदायिन दीधुं. एकदा प्रस्तावें माबी साथल उपर पुत्रने लश् श्रेणिकनोपुत्र अशोकचं रा जा जोजन करवा बेठो डे एवामां बालक मूतरवा लाग्यो ते मूतरनी धारा जोजननी थालीमांहे पड़ी तो पण पुत्र उपर प्रेम ले माटे विचायु जे रखेने एबालकने मूत्रनो रोध थाय ? एबुं चिंतवी एमज मूतरवा दीयो.
पड़ी ते मूत्रधारासहित जोजन बांकीने थाली अणधो दाथ अण