________________
२७ जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. ॥१॥ मन मोह्यो माया कामिनी, नीको मटको एह रे ॥ ठमके चमके पगला जरे, चपला चमके देह रे ॥ म० ॥ २॥ शोक्य तणी शंकां नहिं, रंग राती मातीलाल रे॥खीर नीर ज्युं मिल गइ, फूलवासना एक निहाल रे ॥म ॥ ३ ॥ हालचाल मायातणो, राजानो को नहिं चार रे ॥ मन मंत्री पण हवे चिंतवे, काम करवू ए अनुसार रे ॥म०॥४॥ माया राणीगुं करे, नीत मुजरो मन परधान रे ॥ अवसरने ते उलखे, जे होवे बुदिनिधान रे ॥ म०॥ ५॥ काम काज मायात', मन मंत्री समारे सार रे॥ खिजमत बोडी रायनी, माया सेवे करीक तार रे ॥ म०॥ ६ ॥ माया पण जाणे खरो, ए सेवक में सिरदार रे ॥ कृपण नाव वजीरा, नविकीजें ए व्यवहार रे॥ म ॥७॥ माया मान्यो मंत्रवी, अति वाध्यो साध्यो राज रे ॥ जोध जुवान दु जिसे, करे परणवानो साज रे ॥म॥ ॥ ॥ व्याकरणी कहे पंम ए, ते शब्दतणे अनुसार रे ॥ पण परमा रथ जोवतां, पुरुषोतम दीन उदार रे ॥ म० ॥ ए ॥ हवे उर्बुदिने ने पुत्रि का, नामें प्रवृत्ति प्रसिद रे ॥ मायाने कहे मंत्री, त्रण पुत्री लेश दीध रे म॥ १० ॥ सगपण नवि दूर हवे, प्रवृत्ति मोह बहु प्रीति रे ॥ कुटुंब स दु नेलुं रहे, करे रंग रली निज रीत रे ॥म॥११॥ सुबुद्धि सुणी ए वार ता, मनमांहे कियो योग रे ॥ जश नरणी ने योगिणी, त्रण मली हूउ कु योग रे॥म० ॥१२॥जाग्यवशे पति घरे, नेली थत्रण नार रे ॥प्र वृत्ति कुबुदि माया वधू, ते राजाने शिर नार रे ॥म०॥ १३ ॥ राजा तो जाणे नहिं, वश पडियो वानर जेम रे ॥मायाकामिनी नाचवे, नृप राचे नाचे तेम रे ॥म०॥१४॥ परणावीने वश कियो,मन मंत्री जे परधान रे ॥ण उमा पग आरोपिया, मायानो वाध्यो वान रे ॥म०॥१५॥१३॥
॥दोहा॥ ॥ सुबुदि राणी मन चिंतवे, कीजें कोई उपाय ॥ घरनां सूत रहे जि णे, ए मुफ आवे दाय ॥ १ ॥ आलोचीजें केहगुं, केहगुं कीजें वात ॥ घरमांहे ए साथा, न जिले मारी धात ॥ २॥ पापो आप विचारियु, बेसीने एकांत ॥ राजा सम आज मंत्री ने, जिम तिम ए हिततंत्र ॥३॥ तो हवे ढुं पण एहने, निज पुत्री परणाव ॥ सगपण साधुं एहा, दीसे डे ए दाव ॥ ४ ॥ पुत्री ने गुज लक्षणी, रत्नकूरखी कहेवाय ॥ जो कोश क