________________
श्री सम्यक्त्वसित्तरी.
२५१
तेने चांदां पड्यानुं वृत्तांत पूढयुं, तेवारें तेणे यथास्थित वार्त्ता कही दीधी. गुरु तेनुं ज्ञान देखी चमत्कार पामी कहेवा लाग्या के, तें सर्व औषध जा एयां. पण गुरुनाग रह्यो बे. तेवारें नागार्जुन पगेलागी वीनवतो हवो के, महाराज ! हुं सुवर्णसिद्धि तमने खापुं, पण मुकने ए विद्या खापो. गुरुयें कयुं सुवर्णसिद्धिने मे शुं करीयें एवं कही गुरु चालता थया. जोगी तेमने बोलाववा श्राव्यो तिहां कुंनारनो इंटनिवाह बे, ते इंटनिवाहनी नपरें गुरुयें चूर्ण नाख्युं ने नागार्जुनने कयुं तुं प्रजातें ए इंटनिवाह जोजे ए बुं कही मथुरा जणी आकाशमार्गे चाव्या. प्रजातें योगी यावीने जूबे, तो पहेलुं घर बधुं सुवर्णमय दीतुं ते जोड्ने योगीनुं मन चलायमान थयुं मनमां विचायुं जे एनी आगल महारी शी गणती बे.
वी एकदा प्रस्तावें गुरु श्रीशत्रुंजय पधारया जाणीने नागार्जुनें श्रावी गुरुने पर्गे लागी कयुं, स्वामी ! विद्या खापो गुरुयें कयुं तुं श्रीजिनधर्म श्रं गीकार करे तो हुं विद्या श्रापुं अन्यथा न खाएं पढी ते नागार्जुने श्रावक धर्म याद रखो, तेने श्रावकधर्म थापी पादक्षेप विद्या पण यापी ते नागार्जुन धर्म पामी तथा विद्या पामी हर्ष पाम्यो थको शत्रुंजयनी तलहटीयें गुरु ने नामे पालीताणुनगर वसाव्युं गुरुनुं नाम पादलिप्त हतो तेनो अपभ्रंश शब्द ने पालीताणु नाम थयुं, पढी ते नागार्जुन हर्षवंत थको परम जैन धर्म पालतो परम श्रावक थयो.
हवे पहाणपुरने विषे शालिवाहन राजा राज्य करे बे. तेनी सनामां हे चार पंमित ललक श्लोक प्रमाण शास्त्र रचीने याव्या तेमां यात्रे य कवियें एक लक्ष प्रमाण वैद्यकशास्त्र कस्युं तथा कपिल कवियें एक लक्ष प्रमाण धर्मशास्त्र रच्युं तथा बृहस्पतियें एक लक्ष प्रमाण नीतिशास्त्र रच्युं, तथा पंचाल कवियें एक लक्ष प्रमाण कामशास्त्र रच्यु. ते चारे जण श्रा वीने राजाने कवा लाग्या के यमे शास्त्र रच्यां बे, ते तमारे सांजलवां जोइयें. राजायें कयुं एवडां महोटां शास्त्र सांजलतां हुं क्यारे परवारुं ते माटे एक पद " श्राद्यंताच्यां ” एटले एकेका पदमां कविनुं नाम बीजुं या द्यशास्त्रनुं नाम, रहस्य प्राणीने मुऊने समजावो जेम हुं सांननुं.
तेवारे ते चारे पंमित एकेका पदमांहे नामगर्पित शास्त्रनुं रहस्य करी लाव्या ॥ तद्यथा ॥ जीनोजन मात्रेयः, कपिलप्राणिनां दयां ॥ बृहस्पतिर विश्वासः,