________________
२५०
जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. घणी जिनशासननी उन्नत्ति थाशे. तेवारें गुरुये कयुं कार्तिकवदि प्रतिपदाने दिवसें नरुअचे आवी देवजुहारवानो अमारो नाव ले एवं सांजलीने श्री संघे पण ते दिवसें नेगाथश्ने महोटा विस्तारसहित पूजा मांमी.
आचार्य पण एक प्रहर लगण वरखाण वांचीने खेडपुरथकी पादलिप्त विद्यायें नृगुकन्हें पधाया. तिहां पण समस्त संघ वाट जोतो बेटो के एट लामां अश्वावबोध तीर्थने विषे गुरु आव्या दीठा, तेवारें संघ हर्ष पाम्यो थको आवीने गुरुने वंदना करी राजादिकने पण सूरि आव्यानी खबर थ तेवारे राजा तथा ब्राह्मण प्रमुख समस्त लोक आवी गुरुने पगे लाग्या, संघे पण राजा प्रमुख समस्त लोकने वस्त्रादिक आपवे करी संतोष पमाड्या. राजाय गुरुने कयुं के महारो शो वांक डे के आप महारा नगरमां पधार ता नथी? गुरुयें कडं खेडपुरनो संघ आववा देतो नथी, तेने उहवीने अवाय नहिं. माटे अमे हवे थाहार पाणी तिहांज जा करj.
राजायें वीनव्यो के जो तमे प्रतिदिवस देव जुहारवा पधारो, तो हुँ आठ दिवसपर्यंत महोटा विस्तारपूर्वक पूजा रचावं. ए विनति गुरुयें अंगी कार कीधी. अनुक्रमें वल्लनी नगरीये आव्या, तिहां शत्रुजय गिरनार प्रमु ख तीर्थोनी यात्रा करी पड़ी ढंकपुरनगरें आवी देव जुहास्या.
ते ढंकपुरमा एक नागार्जुन योगी ने तेणे सुवर्ण सिदिना योगथी घणा लोकने संतोष्या के तेमाटे तेनी अत्यंत प्रसिदि थयेली ले ते योगी आवी
आग्रह करीने गुरुने पोताना मठमां तेडी गयो, तिहां तेणे गुरुना प्रासक पाणीयें पग धोइने नक्ति करी ते नक्तिनी साथें विनति पण करी के स्वामी मथुरामां बाठ दिवस तमारे देरासरें पूजा महोत्सव ,माटें प्रतिदिन प धारवं. तेनुं वचन मान्य करीने गुरु, मथुरायें पधाया. तिहां देवजुहारी खेडपुरनगरें आवी थाहार करे एटला सर्व कार्य त्रण पहोरमांहे करे. एवी पादलेपशक्ति के एम आठ दिवस लगण उपर कहेला सर्व स्थानकें यात्रा करी फरी खेडपुरमा आवी आहार करे.
हवे नागार्जुन योगीयें गुरुना पग धोयणने सूंघीने ते मांहेथी १०७ औष धीना नाम जाणीने ते कागल उपर लखी लीधा पड़ी ते एकशोने सात औषधी साथै थाउमुं पाणी नेली पोताने पगें लेपकरी उडवा लाग्यो पण नडीने वली पडीजाय एम परिश्रम करतां ते योगीना शरीरें चांदा पज्यां तेजो गुरुयें