________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
श्वए राजा खुशी थयो वली राजायें एक दाबडो उघाडवा माटें प्राप्यो तेने पण गुरुये तेमज नष्ण पाणीमां मूक्यो नष्णताने योगें लाख उतरी गइ तेथी संधीबंधी प्रगट थइ तेवारे दाबलो उघाडी आप्यो.
हवे गुरुये एक तूंबई रत्ने नरी शीवीने राजाना हाथमां उघाडवा याप्यु राजायें उघाडवा माटे घणा उपाय कस्या पण शीववानो मूलस्थानक पाम्यो नहीं ए प्रकारें राजा गुरुनी चतुराई देखी चमत्कार पाम्यो. ___ एकदा राजाने असाध्य रोग थयो वली मस्तकें शूल थयुं, वैद्य तथा योगी प्रमुख घणा आव्या, पण वेदना शमे नहीं तेवारें आचार्यने तेडाव्या गुरुये कह्यु तिहां आववानुं हुं काम ? तमे तिहां जश्ने राजाने अमारी सन्मुख सुवरावो अमे इहांज वेठां वेदना समावी देणुं तेवारें प्रधाने राजा ने गुरुनी साहामो सुवायो गुरुयें तिहां बेठां राजाना जानु ऊपर आंगुली फेरवी के राजानी वेदना तरत शमी गइ राजायें महोटो महोत्सव कस्यो पोतें श्रावकधर्म अंगीकार करी गुरुनो परमनक्त थयो.
हवे गुरु तिहांथी संघनीसाथें विहार करी मथुरा नगरीये आव्या,तिहां देवताना करेला थूजने विषे देव जुहास्या तिहांथकी संघनी साथें गुजरात मांहें उँकारपुरने विषयाव्या. तिहां देवयात्रा करी तिहाथी खेडपुरें आव्या, तिहां चार पादुडा पाम्या, जेमा पूर्वना अधिकार विशेष होय तेने पाहुड कहियें. योनिपादुड, निमित्तपादुड, विद्यापादुड अने सिझपादुड तेमां, प्रथम योनिपादुडमांहे तो विविध औषधीनेयोगें करी जीवनी तथा अजीवनी उ त्पत्तिना प्रकार पामीयें. बीजा निमित्तपादुडमांहे अष्टांग निमित्त पामी. त्रीजा विद्या पाडने विषे मंत्रविद्यानी साधना तथा तेनां फल कह्यां . चोथा सिपादुडने विपे सर्व सुवर्णसिदि रूपसिदि प्रमुख सिदिन पामीयें ए चार पादुड पामीने पादलिप्तसूरि देवदाणवने पण अजेय थया.
हवे ते समयें दक्षिणदेशे खेडपुर, लाटदेशे नृगुकन्न, सोरतदेशे वननी नगरी तथा सूरासनदेशे मथुरानगरी ए चार नगरने विपे जैननो संघ घ गो पामीयें तिहां खेडपुरनो संघ मली गुरुने अन्यत्र विहार करवा आपे नहीं. कारण के तिहांनो राजा उग्र ते ए गुरुविना बीजा कोइने वश नावे.
एवामां नृगुकलने विषे ब्राह्मणो मली श्रावकोने पूजादिक कार्य करवा दीये नहीं. तेमाटे संघे गुरुने विनंति लवी मोकली जे आप पत्र पधारजो