________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तर।.
२१ थइ गयां, बने मदनावलीयें विचायुं जे ए सूडायें महारा पूर्वला जव शी रीतें जाण्या हशे ? एम चिंतवी पली सात दिवस सुधी एकाग्रमनें करी त्रि संध्य जिनपूजा करी. तेवारें सातमे दिवसें शरीरथकी सुगंध नाश पाम्यो. अने कपूर, कस्तूरी, कमलगंध प्रगट थयो. तेनी सुनटोयें जश् राजाने व धामणी आपी. राजायें तेमने हर्षदान आप्यु. पडी राणीने हाथी उपर बेसाडी वाजते गाजते नगरमांहे पेसारो करी घेर तेडी लाव्या.
एकदा उद्यानपालकें आवी राजाने विनति करी के स्वामी! तमारा म नोरथ उद्यानने विपे एक साधुनें केवलज्ञान नपर्नुले. तेनो देवता महोत्स व करे , तेवारें मदनावलीयें कह्यु के स्वामी! चालो केवलीने वांदीयें. धर्मदेशना सांजलीयें अने आपणा मनना संदेह नांजीयें, पढ़ी उद्यानपा लने वधामणी आपी राजा राणी वेदु वांदवा गयां. तिहां पंचाजिगम सां चवी पंचांग प्रणाम करी धर्मदेशना सांजलवा वेतां. देशना पूर्ण थयानं तर मदनावलीयें पूब्युं स्वामी ! जेणें मुफ कुःखणीने प्रतिबोध दीधो, ते सूडो कोण हतो? केवलीयें कह्यु के तहारो पूर्वला नवनो जरतार ते सूडाने रूपें यावी तुमने उपकार करी गयो. मदनावलीयें पूब्युं ते देवता हमणां तमारी सनामां आव्यो ? केवलीयें कहुं था महारी सन्मुख वेठो . तेवारें सुवर्णा जरणे नूषितथकी मदनावली वे हाथ जोडी देवता प्रत्ये कहेवा लागी के, हे स्वामी! तमें अवसर जो महारी ऊपर घणोज रूडो नपकार कीधो. देव तायें कह्यु के, ढुं हवे आजथी सातमे दिवसें चवीने विद्याधरनो पुत्र थाइश. तिहांतुंआवीने मुझने प्रतिबोध करजे. मदनावलीयें कह्यु के मने जाणवामां आवशे तो प्रतिबोध आपीश. ते सांजली देवता केवलीने वांदी स्वर्गे गयो.
हवे मदनावली वैराग्य पामीथकी राजाने समजावी दीदा लेती हवी. राजायें श्रावकधर्म पडिवज्ज्यो अने पोताने नगरें आव्यो. मदनावली साध्वी विविध प्रकारनां तप करती विचरे से. एकदा ते साध्वी रात्रिने स मयें हारदेशे कास्सग्गमा उनी रही . एवामां ते देवतानो जीव चवीने मृगांक एवे नामें विद्याधरनो पुत्र थयो . ते यौवन पामी विद्याशक्तिवं त थयो . ते विद्याधर पण तिहां आव्यो अने कामस्सग्ग धारिणी : करकारिणी एवी मदनावली साध्वीने यौवनवंती देखीने कामें पीडित थ यो थको प्रार्थना करवा लाग्यो के, हे मदनावली ! तुं आवी महारा वि