________________
जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. ३ गयु. हवे एकनवें नोगववा जेटलुं शेष कर्म रह्यं , पनी ते स्त्री जरतार केवलीने वांदी पोताने नगरें आव्यां, अनुक्रमें पुत्रने राज्य यापी बेहु जणे दीदा लीधी. ते निरवद्य दीदा पाली बेहु सौधर्म देवलोकें देवदेवी थयां. हवे देवांगना चवीने सुरपुर नगरें सिंहरथ राजानी मदनावली नामें ते रा जानी अत्यंत प्राणप्रिय स्त्री थर, ते बेदु जण विषयसुख जोगवतां मदनाव लीने प्रोक्त यतिनी गंजान कर्म उदय याव्यं, तेथीअकस्मात तेना शरी रमांथी उंगंध उबट्यो ते घ्राणेंहिये खम्यो जाय नहिं. तेथी तेनी पासे को रही शके नहिं. वैद्यने पूब्युं तेवारें वैये कह्यु के ए रोग अमारा अनुनव प्रमाणे असाध्य जणाय , ते सांजली राजायें अरण्यमांहे प्रासाद करावी
आप्युं, तिहां ते राणी रही; अने राजायें ते महेलनी चारे दिशायें सुन टोने रक्षा करवा राख्या, राणी पोताना कर्मदोषनो वांक देखी तिहां रही. ___ एकदा ते प्रासादने विषे सूडा अने सूडीनु जोडलु आव्युं तेमां रात्रिने समे सूडी सूडाने कहे ले के, हे स्वामी ! को एवी रूडी वार्ता कहो, के जे थकी पापणी रात्रि सुखें वीती जाय, तेने सूडायें कह्यु के, कथा बे प्रका रनी ले. एक चरिया थने बीजी कप्पिया तेमांथी तमने कई कथा सांज लवानी ना? तेवारें सूडीयें कडं चरिता कथा कहो. ते सांजली सू डो कथा कहेतो हवो. अने सूडी तथा मदनावली राणी एबेदु सांजले ले.
पूर्व वैताढयपर्वतने विषे जयसूर विद्याधर राजा हतो, तेनी शुनमति नामें नार्या ते अष्टापदनी यात्रा करी पानी वली तेवारें मार्गमा यतिना मलमलिन गात्र देखी उगंला करवा लागी,पडी पतिना कहेवाथी डुगंबाथी निवृत्तिने यतिनी पूजा करी, ते श्रावकधर्म पाली दीक्षा लश् सौधर्म देवलो के देवांगना थइ. तिहाथकी चवीने सिंहरथराजानी मदनावली नामें स्त्रीथ . ए कथा सांजलतांज मदनावलीने जातिस्मरण झान उपन्यु. तेथी पोता नो पूर्वनव दीठो,तेवारें पोतानुं कर्म निंदवा लागी. वली सूडीयें पूज्युं, स्वा मी! ते मदनावली हमणां क्या ? सूडायें कह्यु, या प्रासादनेविपे बेती ने पूर्वले नवें यतिनी गंडा करवाथी मुर्गध शरीर पामी . हवे जो ए सात दिवस सुधा त्रिकाल जिनपूजा करे,तो एनी उर्गध विलय थ जाय. कपूर,कस्तूरी, जेवो शरीरनो गंध थाय. ते सांजली मदनावली हर्ष पामी; सूडी बागल पोतानुं वृत्तांत कह्यु. ए कथा कहीने सूडो सूडी बेदु अदृश्य