________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी
२५ लाग्यो के “गर्दनदंत! नमस्ते” ते सांजली शोनने विचाखु जे जो पालो उत्तर न आयें, तो महारी पंमिता शा कामनी ? एम चितवी शोनने कह्यु, “मर्कटास्य वयस्य सुखं” एवी रीतें पाली बराबरीनी गाल सांजली, वैरीनाघा सरखी हैये लागी, पण पंमित जाणीने हर्ष पाम्यो थको कहेवा लाग्यो, “कस्य गृहे वसतिस्तव साधो ?" तेवारें शोननें कह्यु, “यस्य ममोपरि रुचिस्तस्य गृहे” __एवं सांजली साधुनां वचन जाणीने धनपालें पोतानुं माणस साथै मो कलीने ते साधुने पोताना घरना उँटला उपर उतारो दीधो. अने केटलि एक वार पनीअश्वक्रीडा करी पोते पण घरें याव्यो. अने शोजननी साथें गोष्टि करवा बेठो. साधुने पूयुं जे तमें महारा नाश्ने उत्तखो बो? शोनने कडं “तमें दी। उलखो !” तेवारें चमत्कार पाम्यो थको कहेवा लाग्यो के, शोजनसाधु तमेज बो के ? शोजने कह्यु ढुंज j. अने तमने वंदाववा आव्यो वं. ते सांजली हर्षवंत थयो थको थाहारने अर्थ पोताने घेर तेडी गयो. तिहां ते साधु शुक्ष्मान याहार लीये,अने प्रतिदिन छाननी गोष्टि करे.
एकदिवस शोजनसाधु वहोरवा गया तेने वहोराववा माटे मश्करीमां त्रण दिवस, खाटुं दहीं थाण्यु. तेवारें साधुयें कह्यु, ए अमारे कल्पे नहीं. तेने धनपालें कडं तमे ए खटपट मूको. खरं कारण तो ए जे ए त्रण दिवसतुं दही खाटुं थइ गयुं डे,ते तमोने नावे नहीं तेमाटे ना कहो बो.
साधुयें कह्यु एमां जीवोत्पत्ति थ डे धनपालें कयुं जो एमां जीवो दे खाडो तो तमारी वात सत्य मानुं ? अन्यथा मानुं नहीं. तमें कपट करो डो.
साधु बोव्या,अमें कपट करता नथी व्यो तमोने परीक्षा करवी होय तो जीवो देखाडी आपुं . एम कही एक स्थालिकामां दधि लय तेमां अल ता पोथी पलाली नाखी अने ते स्थालिका तडके मूकी तेने योगें सूक्ष्म बें झ्यिजीव असता उपरें प्रगट दीसवा लाग्या. ते धनपालने देखाड्या धन पाल देखीने यतिनां वचन उपर आस्थावंत थयो. __ एम प्रतिदिन श्रीजिनधर्मना रहस्य समजावतां धनपालने धर्मनपर थास्था आवती गइ, अने मिथ्यात्व अंधकारदल टलतुं गयुं तेथी सम्य क्त्व नद्योत प्रगट थयो तेवारें पोते कुटुंबसहित गुरुपासें सम्यक्त्वमूल बार व्रत उच्चस्यां प्रतिदिवस प्रथम श्रीजिनबिंबनी पूजा करे, पनी पाणी