________________
जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. साधुना विनयवेयावच्च कीधां, तेम एवं दशेनुं वेयावच्च कयुं तेमां वली सा धुनुं विशेषयी विनय वेयावच करवा लाग्यो. तेम वली घणा नव्यजीवोने केवलकर्मनी निर्जरा थवाना कारण माटें पोतानाज पूर्वला नवना करेला कर्मनी धर्मकथा उपदेशमां संनलावीने प्रतिबोध देतो हवो.ते साधु जे कांश धर्मोपदेश आपे तथा तप,जप, विनय वेयावच्चादिक जे कांश करे, ते सर्व कर्म निर्जरा हेतुयें करे, परंतु कांश इह लोकना स्वार्थमाटें करे नहीं, जे माटें जे कोई साधु इह लोकना स्वार्थे धर्मोपदेश करे,ते गृहस्थें सांजलवा पण नहीं ॥ यतः ॥ से निस्कूधम्म किट्टेमाणे, जो अन्नस्स हेन धम्मं या
केजा. णो पाणस्स हेन धम्म थाइरकेजा. गो वनस्स हेन धम्म आइ रकेजा. यो लेखस्स हेन धम्म आइरकेजा. णो सयपस्त हेन धम्म आइ रकेजा. णो अन्नेसि विरुवाईणं कामनोगाणं हेन धम्म माइकेजा. णो अगिलाए धम्म माइकेजा. नन्न कम्मं निजारहियाए धम्म माश्रकेजा. शहखनु तस्स निस्कूस्स अंतिए धम्मं सोना निसम्म उहाय वीराअस्सि धम्मे समुध्यिा ते तस्स निरकुस्स अंतिए धम्मं सोचा निसम्म नुहाणेणं नहाय ते वीराएवं सबोपगता ते एवं सबोविरता ते एवं सहोवसंता परिनि वुढा ॥ इति द्वितीयसूत्र कृतांगे ॥
हवे ते नुवनतिलक साधु निरपेक्षपणे दश प्रकारे विनय करी निरपेद पणे तप करी, निरपेपणे धर्मोपदेश आपी, पादोपगमन अणसण क री, सकलकर्म क्य करी. आठ लाख पूर्व गृहस्थपणे, बहोंतेर लाख पूर्व साधुपणे, सर्व एंशी लाख पूर्वनुं आयु पाली मोदें पहोता. ए दश विनय नी उपर नुवनतिलक साधुनो दृष्टांत सांजलीने नव्यजीवें पण दश प्रकार नो विनय करवो. एज सनिलवानो सार . इति श्रीतपोगनाधिराज वि जय देवसूरीश्वर विजयमान राज्ये महोपाध्याय श्रीसकलचंगणिविरचि ते श्रीसम्यक्त्वरत्नप्रकाशनामनि श्रीसम्यक्त्वप्रकरणबालावबोधे दशप्रका रविनयस्वरूप वर्णननामा तृतीयोधिकारः संपूर्णः ॥३॥
हवे त्रण शुदिनुं हार कहे जे. ॥ मण वाया कायाणं, सुही सम्मत्त सोहिणी तब ॥ मण सुक्षि जिण जिणमय, वऊ मसारं मुण लोयं ॥ २५ ॥ अर्थः-प्रथम मन प्रशस्त गखवू अने दर्शनना निःशंकितादिक आठ आचार , ते मनें करी पाल