________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
१७ए वा. तेने (मण के०) मनःशुदि कहीये. अने एज आठ आचार जे प्रश स्त वचनें करी पाले, ते (वाया के ) वाचा एटले वचनशुद्धि जाणवी. तेमज प्रशस्त कायायें करी पाले, ते (कायाणं के०) कायसंबंधी (सुही के०) शुक्षि जाणवी ॥ यतः ॥ मनः संवृणु हे विध, नसंवृतमना यतः॥ याति तंमुस्लमत्स्योशक, सप्तमी नरकावनिम् ॥१॥ प्रसन्न चंराजर्षे, मनः प्रसरसंवरौ ॥ नरकस्य शिवस्यापि, हेतुनूतौ कणादपि ॥ २ ॥ साथै निर र्थकं वा यन्, मनः सुध्यानयंत्रितम् ॥ विरतं उर्विकल्पेन्यः, पारंगांस्तां स्तुवे यतीन् ॥३॥ इति अध्यात्मकल्पमे ।। __ एत्रणे शुदि कहेवी ? तोके (सम्मत्तसोहिणी के) सम्यक्त्वने शोधनारी जे. जो मनःशुद्धि होय तो समकेत शुक्षि थाय ते विना शुद्धि थाय नहीं. जेम के अनंतानुबंधीया चार कषाय दय थई जाय. तो जीव समकेत पामे, अने वली पा समकेत जाय, तेवा, पण अनंतानुबंधीया ना उदयथकी जाय, जेमाटें अनंतानुबंधीया चार कषाय, ते समकेतने घात करे, अने अप्रत्याख्यानीया चार कपाय ते देशविर तिने घात करे, तथा प्रत्यारव्यानीया चार कषाय ते चारित्रने घात करे, तथा संजलना चार कषाय ते यथाख्यात चारित्रने घात करे, तेमाटें जिहां अनंतानुबंधी या चार कपाय होय, तिहां समकेत न होय तेथी त्यां मनःशुदि कहेवा य नहीं. केम के मनःशुदि जे , ते समकेतनी शोधनारी जे.
(तब के०) तिहां ते सम्यकदृष्टि जीव (मणसुदि के०) मनःशुद्धि करीज (जिण के०) श्रीवीतरागदेव बने (जिणमय के०) जिनमत ते श्री वीतरागदेवें प्ररूप्यो जे धर्म ए वेदुने (वऊ के ) वर्जीने ते विना सर्व लोक प्रत्ये (मसारं के०) असार करी (मुण के० ) जाणे एटले जगत मांहे सार ते एक श्रीवीतरागदेव अने बीजो श्रीवीतरागनो प्ररूपेलो धर्म ए बे वानां ने बीजो सर्व बालपंपाल ॥ यतः॥ श्रीवीतरागान्नपरोस्ति देव, स्तधर्मतोनास्त्यपरोहि धर्मः ॥ सम्यक्त्वलानान्न परोस्ति लानो,मोदा जिलाषान्न परोनिलाषः॥१॥ तथा अयसाउसो एस अहे एसपरम एस्से अणहे । इति हीतियांगे ॥ २५ ॥
हवे मनःशुदि उपर नरवर्मराजानो दृष्टांत कहीयें बैयें. आ जंबूहीप मांहेला दक्षिणाई जरतने विषे विजयवती नामें नगरी तिहां नरवर्म नामें