________________
६६
जैनकथा रत्नकोप नाग पहेलो. लक्ष्मीस्तं स्वयमन्युपैति रनसा कीर्त्तिस्तमालिंगति, प्रीतिस्तं चंजते मतिः प्रयतते तं लब्धुमुत्कंठया ॥ स्वः श्रीस्तं परिरधुमिच्छति मुहुर्मुक्तिस्तमालोकते, यः संघ गुणराशिकेलिसदनं श्रेयोरुचिः सेवते ॥ १३ ॥
अर्थः- ( यः के० ) जे पुरुष, ( श्रेयोरुचिः के० ) श्रेय एटले कल्या तेने विषे वा धर्मने विषे बे रुचि जेनी एवो तो ( संघं के० ) चतुर्विध सं घ जे तेने ( सेवते के० ) सेवन करे बे, ( तं के० ) ते पुरुषने ( लक्ष्मीः के० ) संपत्ति, ते ( रजसा के०) वेगें करीने अर्थात् शीघ्रताथी ( स्वयं के ० ) पोतानी मेलें (न्युपैति के० ) सन्मुख खावे बे. वली (कीर्त्तिः के० ) की र्त्ति जे बे, ते ( तं के० ) ते पुरुषने (खालिंगति के० ) आलिंगन दे दे, र्थात् कीर्त्ति प्राप्त थाय बे. तथा वली ( प्रीतिः के० ) स्नेह जे बे. ते ( तं ho) ते पुरुषने (ज्ञते के० ) नजे बे, एटले सेवे बे. वली (मंतिः कें० बुद्धि जे बे, ते (उत्कंठया के० ) उत्सुकतायें करीने ( तं के० ) ते पुरुषने (ल धुं के० ) प्राप्त सवाने ( प्रयतते के० ) प्रयत्न करें बे. वली (स्वः श्रीः के० ) स्वर्गनी लक्ष्मी, ( तं के० ), ते पुरुषने ( मुदुः के० ) वारंवार (परिरब्धुं के ० ) लिंगन देवाने (इति के०) इछा करे ले. वली (मुक्ति: के०) मोद, (तं के०) ते पुरुषने (लोकते के ) जुवे बे. हवे ते संघ केहवो बे ? तो के ( गु राशि के ० ) गुणनो जे समूह तेनुं ( केलिसदनं के० ) क्रीडागृह बे. अ र्थात् ते सर्व गुणोने रमवानुं स्थानक वे. माटे एम जालीने मनने विषे विचार करीने चतुर्विध संघ जे बे ते सेववा योग्य बे. ते सेवन करता सुजनोने जे पुण्य । इत्यादि पूर्ववत् जावं ॥ २३ ॥
J
टीका:- लक्ष्मीति ॥ यः पुमान् श्रेयोरुचिः सन् श्रेयसि कल्याणे धर्मे वा रुचिर जिलापोयस्य स श्रेयोरुचिः। ईदृशः सन् श्रीसंघं सेवते । तं पुरुषं ल मी: संपत् रजसा वेगेन स्वयमात्मना धन्युपैति सन्मुखमायाति । पुनः कीर्त्ति स्तं पुरुषं प्रागिति आलिंगनं ददाति । पुनः प्रीतिः स्नेहस्तं जजते सेवते । पुनर्मतिर्बुद्धिः उत्कंठया उत्सुकतया कृत्वा तं नरं लब्धुं प्राप्तुं प्रयतते यत्नं करोति । पुनः स्वः श्रीः स्वर्गलक्ष्मीस्तं मुदुर्वारं वारं परिरब्धुं श्रालिंगितुं इति । मुक्तिर्मोहस्तं पुरुषं खालोकति पश्यति । किं विशिष्टं संघं ? गुणराशि