________________
२१
. सिंदूरप्रकरः थायुष्यवान् पामे. परंतु मनुष्य जन्मथी भ्रष्ट थयो ते फरी मनुष्यावतार न पामे ॥ इति प्रथम चुनकदृष्टांतः ॥१॥
हवे बीजो पासानो दृष्टांत कहे ले. नरतक्षेत्रमा गोल देशने विषे च एकनामें ग्राम . तिहां चणकनामें ब्राह्मण तेनी चिणेश्वरी नामें नार्या ते स्त्री जरतार बेदु अरिहतनी नक्तिनां करनार'. तेमने घरे दांत सहित पुत्र जन्म्यो. मात पितायें दांत घसावी नाख्या. एकदा कृषीश्वरनो संघाडो तेमने घेर आव्यो, तैवारे चिणेश्वरीय नमस्कार करीने पूज्युं के महाराज! अमारे घर आ दांत सहित पुत्र आव्यो, तेनुं गुं फल थाशे? ऋषियो बोल्या के जो तमें एना दांत नही घसत तो ए राजा थात. हवे ए दांत घसी नाख्या माटे बिंबांतरित राजा थाशे. पड़ी ते पुत्रनुं चाणाक्य एवं नाम दीधुं. ते पण आकरो श्रावक थयो, सर्व विद्या नस्यो, यौवनावस्था पाम्यो, रुडा कुलमां परणाव्यो, अन्यदा प्रस्तावें चाणाक्यनी स्त्री नाश्ना विवा ह माटें पीयर गइ. तिहां विवाह उपर बीजो पण बहेनों अम्वी, ते ना ससरा · महाधनवंत ने तेथी ते बहेनो वस्त्रानरण पहेरी जमी तांबूल नक्षण करी.उंची चढी बेती. अने चाणाक्यनी स्त्रीना अंगनां वस्त्र जूनां फाटां देखी हसवा लागी. तेथी ते धोकरी असंतोष धरती विवा ह करी पोताने धेर आवी. चाणाक्ये पोतानी नार्याने बामण दुमणी देखीने पूङयुं जे तुमने शी असमाधि उपनी ? पण ते बोली नही. ते वारें नारें घणो आग्रह करीने पूछु तारें तेणे पण पोताना पीयर संबंधी सर्व वृत्तांत कहूं. ते सांजली चाणाक्य इव्योपार्जन करवानो नपाय चिंत ववा लागो. तेवारें तेने कोक ब्राह्मणें कडं के पागलीपुर नगरें नंदराजा वर्षदिवसने.यांतरे ब्राह्मणने ददाणा आफै . एवं सांजली चाणाक्य पण 'तिहां गयो. राजाने घेर ज वीशामो सेवा माटे नंदराजांना सिंदासन उ पर चढी बेगे. राजानी दासीये कह्यु के हे विप्र! तमें बीजे को वासने बेसो. ते सांजली चाणाक्यें बीजे आसनें कममल मेल्यु. तेमज त्रीजे या सने मंग मूक्यो, चोथे जपमालिका मूकी, एमं चार सिंहासन संध्यां.अने पांचमे आसने जनोइमूकी, तेवारेंदासीयें तेने रीशथी उठाडी मूक्यो. चाणा क्ये पण रीसाइने एवी प्रतिज्ञा करी के हुँ खरो चाणाक्य तोज के ए नंदरा जाने समूलो उन्मूली ना! ए केही सनामांहेथी निकटयो आगल