________________
श्रीगौतमप्टना अर्थसहित.
२५५ धी लीधो: तेवारें तेनी स्त्रीयें पगे लागीने जरतारनी निक्षा मागी जरता रने मूकाव्यो, ते राजा अंहंकार मूकीने अनयसिंहनो सेवक थयो.
हवे प्रनात थयो, तेवारें कटकमां अचयसिंहने कोश्य दीगो नही, ते थी सर्व सेन चिंतातुर थयुं. तेटलामा एक जणे थावीने कडं के अनय सिं हें सामंतने जीत्यो ने अने तमो सर्वने तेणें तेड्या . तमें कांश शंका करशो नही. तेवारें सैन्यनां सर्वलोक गाममां श्राव्यां तेने सामंतें जोजन करावी सर्वने वस्त्रनी पहेरामएी कंरी खुशी कयां.
हवे अजयसिंह सामंतने पोतानी साथें तेडी पृथ्वीतिलक नगरें आव्यो, तिहां सामंत सहित जश् पृथ्वीतिलक राजाने प्रणाम करो. ते जो राजा हर्षित थइ विचारवा लाग्यो के था मनुष्य , पण देवशक्ति धारण करे ३. एम चिंतवी अनय सिंहने एक देश बदीस आप्यो; अने सामंतने जो जन करावी वस्त्र पहेरामणी करी विदाय कस्यों ते पण राजाने जेट आपी रजा लश्ने पोताने देश गयो. .
एकदा ते नगरना उद्यानमां चार ज्ञानना धणी श्रुतसागर नामा या चार्य पधास्या, ते सांजली राजा परिवार सहित तेमने वांदवा गया. देश ना सांनव्यानंतर धर्मसिंहें पूब्युं के हे महाराज! आ महारा अजयसिंह पुत्र शुं पुण्य कीधुं छे ? के जेथकी ए महा साहासिकं थयो ? अने न्हा ना पुत्र गुं कुकर्म कीधुं जे के जेथकी ते महा बीकण थयो ?
गुरु कहेता हवा के एजं नगरने विषे एक पूरण अने बीजो धरण एवे नामें ए बेदु. जण आहिर हता, तेमां पूरण तो घणोज दयालु हतो धर्मा त्मा हतो, सर्व जीवनी रक्षा करतो कोश्ने त्रास देतो न हतो, अने बीजो धरण जे हतो ते तो कूकडा, सूडा, तेतर, मृगला प्रमुख जीवोने पकडी ने बांधी राखे, कोश्नो वास्यो रहे नही कोनुं कर्तुं माने नही, तेथी ते ने दो कस्यो माटें जीवरदाने पुण्य करी पूरणनो जीव ते तहारो अन यसिंह नामें शूरवीर अने नाग्यवंत पुत्र थयो तथा धरणनो जीव घणा जीवोने उहवी मरीने तहारो धनसिंह नामें लघुपुत्र बीकण थयो जे. ए वी पूर्वनन संबंधि वार्ता सांजलीने संघलायें श्रावकधर्म पडिवज्ज्यो. धर्मा राधन करी पिता तथा बेहु पुत्र मती त्रणे जण देवलोकें पहोता ॥ चो पाई ॥ गोयम पागल,जिएवरें कयुं, पुण्य पापर्नु फल जूजूलं ॥ गौतमष्टला