________________
२६० । जैनकथा रत्नकोप नाग पहेलो.
वली पण तपनो महिमा कहे जे. यस्माधिनपरंपरा विघटते दास्यं सुराः कुर्वते, कार्मः शाम्यति दाम्यतींख्यिगण कल्याणमुत्सर्पति॥नन्मी लंतिमद ईयःकलयतिध्वंसंचयः कर्मणाम्, स्वाधी
नं त्रिदिवं शिवंचनजति श्लाघ्यं तपस्तन्न किम्॥२॥ अर्थः-(तत् के० ) ते (तपः के) तप, (किं के ) गुं ( श्लाघ्यं के०) वखाणवा योग्य, (न के०) नथी ? ना वखाणवा योग्य ज. केम श्लाघ्य के ? तो के (यस्मात् के०) जे तपथकी (विघ्नपरंपरा के०) कष्टोनी पंक्ति (विघटते के०) नाश पामे . तथा जे तपथकी (सुराः के०) देवता, (दास्यं के०) दासपणाने (कुर्वते के०) करे . वली जे तपथकी (कामः के०) काम (शाम्यति के०) शांति पामे बे. वली जे तपथकी (इंडियगणः के०) इंडि योनो गण, (दाम्यति के०) दमने प्राप्त थाय . वली जे तपथकी (कल्याणं के) कल्याण जे ,ते(नत्सर्पति के०) प्रसरे ले. वलीजे तप यकी (महर्षयः के०) तीर्थकरादिसंपत्तियो, (उन्मीलंति के) विकासने प्राप्त थाय ने. वली जे तपयकी (कर्मणां के०)झानावरणीयादिककर्मनो (चयः के० ) समूह (ध्वंसं के०) नाशने (कलयति के ) पामे . वली जे तपथकी, (त्रिदिवं के) स्वर्ग अने (नजति के०) मजे ले (च के०) वली ( शिवं के० ) मोक्ष (स्वा धीनं के ) स्वाधीन जेम होय तेम थाय ने. माटें ते तप वखावा लायक नथी झुं ? अर्थात् वखाणवा लायकज ॥ ७॥ ___टीकाः-तपःप्रनावमाह ॥ यस्मादिति ॥ तत्तपः किं श्लाघ्यं न प्रशस्यं न? अपि तु श्लाघ्यमेव त किं ? यस्मात्तपसो विघ्नपरंपरा कष्टश्रेणिर्विघटते विलयं याति। पुनः सुरादेवादास्यं दासत्वं कुर्वते । पुनर्यस्मात्कामः शाम्यति उपशमं याति । पुनः इंख्यिगणः पंचेंश्यिसमूहो दाम्यति दमं प्राप्नोति । पुन यस्मात्तपसः कल्याणं श्रेयनत्सर्पति प्रसरति । पुनर्यस्मान्महईयस्तीर्थक, रादिसंपदः नन्मीलंति विकसंति । पुनर्यस्मात् कर्मणां ज्ञानावरणीयादीनां चयः समूहो ध्वंसं नाशं कलयति प्रयाति । पुनर्यस्मात्तपसः त्रिदिवं स्वर्गःच पुनः शिवं मोदः स्वाधीनं स्वायत्तं स्यात्तत्तपः किं श्लाघ्यं न स्यात् ? ॥७॥ नापाकाव्यः-सवैय्या इकतीसा॥जाके आदरतमहारिदिसों मिलापहोइ,म