________________
ए
सिंदूरप्रकरः त कही. ते सनिली राजा महोटा महोत्सव पूर्वक नागदत्तने नगरमा ला आव्यो अने पोतानो अपराध खमावी कोटवालने देश बाहेर काढयो, ते ना घरनुं सर्वस्व ल लीधुं. जेमाटें अति उग्र पुण्य पापनां फल तत्काल प्राप्त थाय २ ॥ यतः ॥ त्रितिवत्रिनिर्मास,स्त्रिनिःपदैस्त्रिनिर्दिनैः ॥ अत्यु गपुण्यपापाना, मिदैव जनतें फलम् ॥ ३ ॥
पली नागदा नागवसुनां काउस्सग्गनुं सर्व वृत्तांत सांजली तेनो घणोज पोतानी नपर स्नेह जागीने ते कन्या पाणिग्रहण कडे. अने चिरकाल तेनी साथै विषयसुख जोगवी वृक्षावस्थायें वैराग्य पामी दृढचित्तें चारित्र ल ३ देवलोकें पहोतो. माटें जे नाग्यवंत पुरुष अदत्तवस्तु न लीये, ते नागद तनी पेठे इहलोकें परलोकें मनोवांडित फलने पामे ॥३६॥
. . हवे मैथुनव्रत याश्रय करीने उपदेश कहे . ॥शार्दूलविक्रीडितवृत्तध्यम् ॥कामार्तस्त्यजति प्रबोधयति वा स्वंस्त्री.परस्त्रीं न यो, दत्तस्तेन जगत्यकीर्तिपटदोगोत्रे मषीकूर्चकः ॥ चारित्रस्य जलांजलिगुणगणारामस्य दावान लः, संकेतः सकलापदांशिवपुरक्षरे कपाटोदृढः । पागंतरं॥
शीलं येन निजं विलुप्तमखिलं त्रैलोक्यचिंतामणिः ॥३॥ . अर्थः-( यः के० ) जे पुरुष, ( कामातः केप) कामें करी पीडितथको (स्वस्त्री के०) पोतानी स्त्रीने (नप्रबोधयति के०) न बोलावे डे (वा कें)अने (परस्त्री के०) पारकी स्त्रीने (नत्यंजति के) न त्याग करे .अर्थात् पोतानी. स्त्री बतां परस्त्रीनो संग करे ने, परंतु परस्त्रीनो त्यागकरतो नथी, (तेन के०) ते पुरुषे (जगति के०.) विश्वने विषे ('अकीर्तिपटहः के० ) पोतानी अपकीर्ति रूप ढोल, ( दत्तः के० ) दोधो, एटले वजाड्यो. अर्थात् तेनी विश्वमा अपकीर्तिज थाय. वली ते पुरुषं निर्मल एवा पोताना (गोत्रे के०) गो त्रने विषे ( मषीकूर्चकः के०).मशनो कूचो दीधो. अर्थात् पोताना निष्क लंक कुलने लांबन लगाडयु. वली ते पुरुषे ( चारित्रस्य के०) देश विरति सर्वविरतिरूप संयमने ( जलांजलिः के० ) जलनो अंजलि दीधो, अर्थात् तेणे चारित्रनोपण नाश कीधो. वली ते पुरुषे (गुणगणारामस्य के० ) गुणना गण जे समूह ते रूप आराम जे बगीचो तेने ( दावानलः के०)