________________
८६]
वीरसेवामन्दिर-ग्रन्थमाला
जहिं सोरट्रि वीसल णिव रजहिं, धम्म पविट्ठिउ चिरु णिखजहिं । वच्छ-तेयपालक्ख-वणिदहिं, पवर तित्थ णिम्मिय गयदंतहिं । जिह पेरोजसाह सुपसाएं, जोइणिपुर णिवसंत अमाएँ । सारंगसाहु णाम विक्खाएँ, पविहिय जत्त धम्म प्रणुराएं। तिहु तुहुँ विरयहिं एत्थु गुणायर, लइ लइ पउरु दवु धम्मायर । न सु जेत्तइ उविरि अच्छाई, सो सयलु जि वेक्कउ कय-रिणच्छई। ऊणइ हउ असेसु पूरेसमि, जं जं मग्गहु तं तं देसमि । पुए पुए तेण एम तहिं भणिउँ, पुण, तंबोलु देवि सम्माणिउं। पुण सुरिताणसीह णिय भिच्चहु, सामिय धम्म चितियह णिच्चहु । तहु पाएसु णिवेण पुण, दिण्णउ, किजहिं धम्म-सहाउ पछिण्णउ । कमलसीह जं तुम्ह [हु] भासइं, तं तहु पविहिबहि सु-समासई । भणिवि पसाउ तेणा पडि वणक,
अज्जु सामि किंकर हउँ घणऊ । घत्तासुपसाउ अतुल्लु रसरहो लहिवि वणीसरु द्रमणि । वउविह-संघे जुउ सोजि पुण उडवाविहि संपत्तु खणि ॥१५॥ xxx
जो देवाहिदेव तित्थंकरु, माइणाहु तित्थो य सुहकरु । तहु पडिमा दुग्गइ णिण्णासणि, जा मिच्छत्त-गिरिद-सरासणि । जा पुषु भव्यह सुहगइ-सासणि, जा महिरोय-सोय-दुह-णासणि । सा एयारह कर-पविहंगी, काराषिय बिरुवम महतुगी । प्रगएिव प्रए पडिम को लक्खाई, सुरगुरु वाह गयए'जह मक्ताई।
करिवि पयि? तिलउ पुणु दिण्णउ, चिरु भवि पविहिउ कलिमलु छिण्णउ । चउविह-संघहु विणउ पयासिउ, कज्जु सयलु जा सिद्ध सुहासिउ । ता हउं णिय मणम्मि संतुटुउ, णं प्रवेणिहाणु युद्ध दिट्ठउ । एं वासागमु लद्धमु ऊरें, एं समरंगणु गिब्भय सूर। एं जोईसहु झाणु जि सिद्ध उ, एं विज्जे पारय रसु बद्धउ । इय संतोस परायण संते, मइ सुहेण पुणु धरिणि वसंतें। अण्णहि दिणि जं चितिउ पंडिय,
तं णिसुणहि भो सील प्रखंडिय । घत्ताजं जं इह तिय जम्मि सुयारउ णिरु दीसइ । तं तं सयलु प्रखंड जिरणधम्महु फल सीसह ॥ १७ ॥
त संपज्जइ दय-परिणामें, तं संपज्जइ वियलिय-कामें । तं संपज्जइ वय-तवयरणे, तं संपज्जइ णिज्जिय-करणें । तं संपज्जा उवसमभावें, तं संपज्जइ वज्जिय-गब्वें। एरिसु धम्मुवि ति-जय पयत्थउ, सम्मत्तं विशु तं पि गिरत्थउ । संसारऊ कारण जाणिज्जइ, मज्जणिवित्ति सहु तं किज्जइ । तं सम्म सणु अइ-दुल्लहु, मझु पयासहि तं पंडिय लहु । कासु जाउ चिरु दंसशु सुद्धउ, केण केण फलु लद्ध-विसुद्धउ । त सोउं कइमुहउ बंधमि, सदहामि रोएमि समित्थमि । तुहु पुषु कव्व-रयण-रयणायरु, बालमित्तु मम्हहं गेहायर । तुहु महु सच्चउ पुण्ण-सहायउ, महु मरिणत्व पूरण प्रणुरायउ ।