________________
सुत्राङ्काः
अणुभाष्यम् ।
पृष्ठाङ्काः ।
१४
४ ईक्षत्यधिकरणम् ।
४ यतो वाचो निवर्तन्त इत्यादिश्रुत्या ब्रह्मणः सर्वव्यवहारातीतत्वेन १८ सर्वप्रमाणागोचरतया तज्ज्ञानासंभवाद्विचांरो व्यर्थ इत्याशङ्कय ब्रह्म सर्ववेदान्तप्रतिपाद्यं सदेव सोम्येदमग्र आसीदित्युपक्रम्य तदैक्षत बहु स्यां प्रजायेयेत्यनेनेक्षणस्य बहुभवनस्य च श्रावणात् । अतः सृष्टेः पूर्वमव्यवहार्यत्वेपि तदनन्तरं तत्कर्तृस्वेन तदुपादानत्वं च व्यवहार्यत्वं श्रुत्योच्यते । इति तया तज्ज्ञानस्य च संभवात्तद्विचारो न व्यर्थ इति बोधितम् । ईक्षणकर्तृत्वेन चेतने तस्मिन् पूर्वोक्तलक्षणसमन्वयाच्चिद्रूपे लक्षणाव्याभिरपि परिहृता । तेनैव प्रकृतिपरमाण्वादाव
तिव्याप्तिरपि निवारितासंभवश्व निवारितः ।
५ तस्येक्षणकर्तुरात्मशब्दवाच्यत्वात्प्राकृतगुणवत्त्वं निवारितम् । १९ ६ तदुपासकस्य मोक्षरूपफलकथनादपि प्राकृतगुणवत्त्वं निवा
२०
रितम् ।
७ जगद्वद्धेयत्वस्याकथनादपि प्राकृतगुणवत्त्वं निवारितम् । ८ जीवसुषुप्तिर्ब्रह्मसंबन्धेनोच्यते । सा च मोक्षभिन्नापि जाग्रदादिवत्कर्मसंबन्धरहितेति प्रलयतुल्या । सा च स्वसंबन्धेनैव जायत इति भगवतस्तत्कर्तृत्वम् ।
५ आनन्दमयाधिकरणम् ।
११ अभ्यासादानन्दमयस्य ब्रह्मत्वं स्थापितम् । तत्र प्रथमवर्णक आनन्दमयस्यार्थतोभ्यासः शब्दतश्व । द्वितीयवर्णके तु
२०
२१
९ मोक्षदशायां जीवस्य भगवत्तुल्यत्वं श्रुत्योक्तं तत्र मैत्रेयी - २१ ब्राह्मण आदिमध्यावसानेषूपादानत्वं शुद्धब्रह्मण एवेति बोधितम् ।
१० सर्वप्रलये ब्रह्मैवावशिष्यत इति श्रुत्या बोध्यते । अतः मलयो ब्रह्मकर्तृक एवेति बोधितम् ॥
२२
२३
