________________
शातिनाथपुराण-प्रशस्ति ८०. शान्तिनाथ-पुराण ( कवि असग) आदिमाग -
श्रिय समग्रलोकाना पायिनीमनपायिनी । बिभ्रतेऽपि नमस्तुभ्य वीतरागाय शान्तये ॥१॥ अशेषभव्यसत्वाना ससारार्णवतारण । भक्त्या रत्नत्रय नौमि विमुक्तिसुखकारण ॥२॥ लीलोत्तीर्णाखिलामेयविपुलशेयसागरान् । इन्द्राभ्यान यतीन् वन्दे शुद्धान् गणधरादिकान् ।।३।। मुमेधोभि पुरा गीत पुराण यन्महात्मभि ।
तन्मया शान्तिनाथस्य यथाशक्ति प्रवक्ष्यत ||४|| अन्तभाग - मुनिचरणरजोभि सवदाभू(१)तधाच्या प्रणतिसमयलग्नै पावनीभूतमूर्दा उपशम इव मूत शुद्धसम्यक्त्वयुक्त पटुमतिरिति नाम्ना विश्रत श्रावकोभूत् । तनुमपि तनुता य सवपर्वोपवासैस्तनुमनुपमधी स प्रापयन् मचिनोति मततमपि विभूतिं भूयसीमन्नदानप्रभृतिभिरुरुपुण्य कुदशुभ्र यशश्च ।।२४३।। भक्ति परामविरता समपक्षपातामानन्वती मुनिनिकायचतुष्प्रयेऽपि। वैरेतिरियनुपमा भुवि तस्य भार्या सम्यक्त्वशुद्धिरिव मूतिमती पराऽभूत्॥२४४ पुत्रस्तयोरसग इत्यवदातकीर्त्यारासी-मनीषिनिवप्रमुखस्य शिष्य । चद्राशुशुभ्रयशसा भाव नागनद्याचार्यस्य शब्समयाणवपारगस्य ॥२४५॥ तस्याऽभवद्भव्यजनस्य सेव्य सखा जिनाप्यो जिनधमसक्त । ख्यातोऽपि शौर्यात्परलोकभीरुद्विजातिनाथाऽपि विपक्षपात ॥२४६॥ व्याख्यानशीलत्वमवेक्ष्य तस्य श्रद्धा पुराणेषु च पुण्यबुद्धे । श्रौचित्यहीनोऽपि गुरौ निबधे तस्मिन्नहासीदसग प्रबन्धम् ॥२४॥ चरितं विरचय्य सन्मतीय सदलकारविचित्रवृत्तबध । स पुराणमिद न्यचत्त शान्तेरसग साधुजनप्रमोद-शान्त्यै ॥२४॥
