________________
कर्णामृतपुराण-प्रशस्ति विजयकीर्तियतिर्जगता गुरुर्विधृतधर्मधुरोतिधारकः । जयतु शासन-भासन-भारतीमयमतिर्दलितापरवादिकः ॥३॥ शिष्यस्तस्प विशिष्टशास्त्रविशदः संसारभीताशयो भावाभावविवेकवारिधितरस्स्यावादविद्यानिधिः। टीका नाटकपद्यजा वरमुणाध्यात्मादिस्रोतस्विनी
श्रीमलीशुभचन्द्र एष विधिवत्संचरीति स्म वै ।। त्रिभुवनवरकीर्तेर्जातरूपात्तमूर्तेः शमदममयपूर्तेराग्रहान्नाटकस्य । विशदविभववृत्तो वृत्तिमाविश्वकार गतनयशुभचन्द्रो ध्यानसिद्धयर्थमेवबापा
विक्रमबरभूपालात्यंचत्रिशते त्रिसप्ततिव्यधिके(१५७३)। वर्षेण्याश्विनमासे शुक्ले पक्षेऽथ पंचमी-दिवसे ॥६॥ रचितेयं वरटीका नाटक-पद्यस्य पद्ययुक्तस्य । शुभचन्द्रेण सुजयताद्विद्यासवलं(?) न पद्माकात् ॥णा ....... 'पातनिकाभिश्च भिन्नभिन्नाभिः । जीयादाचन्द्रार्के स्वाऽध्यात्मतरङ्गिणी टीका 11८11 .'
इति कुमतद्रममूलान्मूलन महानिर्भरणीश्रीमदध्यात्मतरंगिणी रोका प्समाप्ता।
समाप्तश्वायं प्रन्थः । ४१. कर्णामृतपुराण ( केशवसेन सूरि ) आदिभाग:
लीलावासमलक्षं च श्रीपति परमेश्वरं । । सुलक्षं शानिमां वंदे पुतं पावन-शासनं . मातरं जगता ज्ञान-विधान-परमोदयां। . . . ध्यायामि मनसि प्रायो गिरं श्रीशमहेतवे ॥२॥ अशानतिमिरं येन दारितं शान-दीप्तिभिः ।
मित्रेणेव सदा तस्मै गुरुवे स्यान्नमस्कृतिः ॥३॥ (प्राओ.सजन, खल, वक्ता, श्रोताके लक्षण १० पयोमें है)