________________
पद्मपुराण- प्रशस्ति
२८. पद्मपुराण ( भ० धर्मकीर्ति )
दिभाग:
शकाली - मौलि - रत्नाशु-वारिधौत-पदाम्बुजं । ज्ञानादिमहिमव्यामविष्टपं विष्टाधिपं ॥ १ ॥ मुनिसुव्रतनामान मुव्रताराधितक्रमं । वंदे भक्तिनम्रः श्रेयसे श्रेयमि स्थितं ||२||
३५
अन्तभाग :--
थाभचन्मूलसुध एवं गच्छे सरस्वत्यधिके (भिधे) गणे च । बलात्कृतt श्रीमुनिपद्मनन्दी श्रीकुंदकुंदान्वयजप्रसूतिः ||२४|| देवेन्द्रकीर्तिश्च बभूव तस्य पट्टे महिष्टे सुमहानुभावः । त्रिलोककीर्तिस्तस तत्र (एव) दीक्षो भट्टारकस्तत्पदलक्ष्यनिष्ठः ||२५|| सहस्त्रकीर्तिर्मुनिवृन्दसेव्यस्तत्पपाथोधिनिशाधिनाथः |
नदीयशिष्यः पद-पद्मनन्दी बभूव नाम्ना मुनिपद्मनन्दी ||२६|| पट्टे तदीयेऽखिल संघसेव्यां यशः सुकीर्तिः शुभकीर्तिसिधुः । बभूव भट्टारक-सत्पदस्थो मुनिः स्मरारेः हनने प्रवीणः ॥२७॥ तत्परूप के जविकारानेयः साम्यं विभत्तीह सहस्रभानोः । हतस्मरार्जितदुःकषायो (?) विनष्टदुर्भावतयो महात्मा ||२८|| यं वीक्ष्य लोके व्रतभासुराग तपस्विन शास्त्रविदं मुनीशं । भजति मिथ्यात्वचय न जातु क्रियापरं शीलनिधि मुशातं ||२६|| सेवमाना मतत मुशिष्या विज्ञाततत्त्व- व्रत -भासुरागाः । भवति नून जगती - प्रकाशास्तपः कृशागा रविणां गुणोत्रैः ||३०|| | यं सेवमानः समकुक्षिजातं मुनीशमासीदुद्धररत्नपालः । 'पटुत्व- वाग्मित्व- कवित्त्व- वेत्ता • "सद्गुणरत्नपात्र ||३१|| एवं विधोऽसौ मुनिसंघ सेव्यो भद्दारको भासितदिकसमूहः । संत्रस्य कल्याणततिः प्रदेया नाम्ना गुरुः श्रीललितादिकीर्तिः ॥३२॥
